Belki de Son Çığlığıdır Gece Kuşunun
Hızla dehlizlere giren gerçek
Dokunma günüme, asaletime de. İstemem tez elden kavuşsun akşamına Alın teri dostluğum. Biliyorum tırmandıkça yükseklere Daha çok ıslanacak yüreğim; Daha çok üşüyecek ellerim, İncelecek Ve inceldiği yerden kopacak Sessizliğe bağlanan ipliksi dostluğum!... İşte bu yüzden, Bu yüzden, İstemem fırlasın ok yayından Bağlansın geceye gönlüm Ve zamansız öğrensin çiçeğinin sırrını tohum. İstemem!... Bugün, sevgi pınarından Damla damla akan gözyaşım, Yarın kuruyacaktır elbet Ki o zaman toprak suya hasret, Yalvaracaktır, Bereket bereket!... Kim bilir! Belki de akşamın gümüşi renginde Atacaktır son çığlığını Son durağına uçan gece kuşu!... Gücüm yetse, Soluksuz devrileceğim yıldızların üstüne!... 12.04.2009 Rukiye Çelik |
Soluksuz devrileceğim yıldızların üstüne!...
Canım şiir baştan sona muhteşem ama ben yine finale takıldım ve oradan hala çıkamadım. Biz ne kadar kendimizi güçsüz hissedersek edelim, her zaman güçlü, vakur ve kendinden emin olmak ve dimdik ayaklarımız üstünde duran ve durmayaı başaranlardanız. Ve yalnız yıldızların üstüne devrilmeyi değil, gökyüzünden yıldızları ve güneşi toplayıp en umutsuz anlarımızda bile yüreklere serpmeyi biliriz değil mi.
Muhteşemdi dizelerin senin gibi. Kendine ve yüreğine çok iyi bak. Sevgiler gönderiyorum yüreğimden yüreğine.