Allahtan diledim
Yüreğimden çıkarsın istedim seni
Dilimden ismini gözlerimden hayalini
Uykularımı bölen aklımı çelen seni
Unutmak istedim

Şimdi gidiyorum senden sessiz ve usulca
Tıpkı geldiğim gibi
Unutuyorum yavaş yavaş kehribar bakışlarını
Delice esen poyraz dindi gönlümde
Dingin bir sakinlikle yürüyorum senden uzak ücra köşelere
Artık yoksun bir kere dilendi senden yoksunluk
Cenk bitti kalbim bayram yeri
Alevler söndü

Yemin verdirdim kendime
Yenilir miyim bir daha ben o nağmelere
Kör olayım ki bakmam aşkın yalancı renklerine
Köpük köpük dalgalarla geldin
Ne kadar sakin oldu gidişim
Sallar mıyım artık gönül salıncağını
Yakmam sevdalı ocağı
Dilendi ve küllendi işte

Vefa nedir bilmem ben
Unuttu bu cümleyi bu akıl seninleyken
Ardıma dönüp bakmam bakamam
Bu canı sende tüketemem
Geceler zaten kara gündüzlerimin suçu ne
Onlar kalsın ayyukta elimde
İstendi ve verildi işte

Söyle; Suçlusun neyi dilediğinin
Farkında değilsin de
Acıyı dindirdim aşkı bitirdim
Sensizliği istedim hem de çok istedim
Ellerimi sema ya kaldırdım ve yalvardım
Kabul oldu silkelendim ve uyandım
Büyük an dünyaya yeniden merhabalar saldım
Bu gezegen bozar beni
Ey aşk sen olmayınca ben çiçek gibi narin değil
Yıkılmaz dağ gibiyim
Dilendi ve bitti son buldu işte


SELMA ARDIÇ TAN