ÖLÜM-ŞEYTAN-AŞK
Ölüm ölüm,senden gelen,
Söyle aşkın kaç arşın? Ölüm ölüm,sinsi gülen, Aman,şeytan kulağına kurşun! Senden,benden,ondan, Birer birer düştüler, Bir baştan bir sondan, Ölüler,rüyalarıma üşüştüler! Maşa varken elini ateşe sokmak niye, Yakar,kül eder kışları, Ölüm dediğin kaç saniye? Susturur geride kalan bakışları! Şimdi belki,olmazsa yarın, Elbet gelir başa ecel, Selamı var sana rüzgarın, Ölümün sessiz olanı güzel! Günah keçisi öldü çoktan, Sence aşktaki şeytan ne renk? Meleklerimizi de vurdular hiç yoktan, Gönül şimdi Kerbela’ya denk! Sevgiyi nefretle yoğursam, Günaha sevap karıştı, Hatırlar mısın şimdi sorsam? Kefenin kaç karıştı?! Korkma,gel!Ölüler seni ısırmaz, Onların derdi başından aşkın, Gözleri âma şişman yobaz, Kaç paralık şimdi aşkın? Ölüm doğdu ışıldayan günlere, Bir kalp de sen kır hadi, Sıla yolu gözüktü sürgünlere, Boynumu ısır hadi! Lâl olmuş dillere düştü kelime, Vefat senden gelir,mükafat benden, Bir ateşlik nâra düştü elime, Yarım yamalak bir ıstırap geçti bedenden. Ben yârimi kayıp ettim, Kanlı vadi deresinde, Cidden çok mu ayıp ettim? Şeytan aşkın neresinde? *Hercaî* |
Kalbim mi?
Hangi renk değdi bilmem
Değişti düzen
Yobazlaştı insan denilen...