KARA KEDİ
Sen!Karda minik ayak izleri bırakarak yürüyen kedi.
Hava soğuk değil mi? Patilerinin altını üşütüyor, Karnın da açtır Allah bilir. Senin karnın,benim kalbim aç. Birbirimize o kadar da uzak değiliz,biliyor musun? İkimiz de bu sefil dünyada yaşıyoruz işte, İkimiz de bir can taşıyoruz… Sen son model bir arabanın altında can vereceksin belki, Belki zehirli bir et olacak kaderin sana son cilvesi. Ben ise kırık kalbimin parçaları tarafından doğranıp, Kan kaybından geleceğim yanına. Senin kardaki ayak izlerin kalacak geride, Benim de ismimin yazıldığı bir mezar taşı. Hava soğuk değil mi kara kedi? Seni bu beyaz ölüm üşütüyor, Beni bir hayırsızın umursamazlığı, İkimiz de üşüyoruz, İkimiz de öleceğiz… Seni tüylerin siyah diye uğursuz sayarlar, Beni gölüm kara diye suçlarlar, Sen rengini kendin mi seçtin kara kedi? Hayır.Emin ol,ben de öyle. Hava gerçekten iyice soğudu, Yavaştan da kararıyor. Senin tek hayalin sıcak bir soba olmalı şimdi, Benimse yaslanabileceğim samimi bir omuz. İkimiz de yalnızız kedi, İkimiz de yalnız kalacağız… Hercaî |
kimi zaman hayal kırıklıkları bir ayaz olur hayal evimizde
duygularaınızı dizginleyemez bir şeleleden akan suyla yarıştırırız.
anlaşılmadığını sandığımız niceliklerle bir bütün olur yaşarız
ve kimi zaman hayal ettiğimiz kara kediyiz aslında kendimiz
kimi zaman bir mezar taşı kadar soğuk oluruz renksizliklerde
ve hava her zaman soğuk ve ayazdır yinede
ve her zaman biz aslında güneşin yansıttığı aydınlık kadar aynayızdır
her hecede her dizede
aslında kara kedi de biz oluruz mezar taşlarıda
soğuk hava da