HOŞÇAKAL SOYLU SEVDAM!...
Mutluluğun ete kemiğe bürünmüş halisin sen,
Sen adını andıkça şükürler ettiğim sevgili. Az gelir bilirim, Bakışlarının değdiği her yere çiçekler diksem, Güllerin bile bastıramadığı efsunlu kokunla, Al beni benden, Ömrüne ömür diye kat. Gönlümün muhabbet dalına konmuş, Aheste şakıyan bülbülsün sen, Ömrümün seher vaktinde. Hazânın hazzı sinmiş her teline saçlarının, Baharın en serin yağmurları çiseliyor, Avuçlarımdaki ellerinden. Uzatma işte; Biliyorum,sen mevsimlerin en koyu rengisin, En uzunu günlerin, Ve gecelerin en huzurlusu sensin. Çiçeğim! Bir nefeslik soluğumu da sana feda edeyim, Başım dizlerinde,ellerine tutuklu, Mahşer başkalarının olsun, Aşkına veririm ben hesabımı, O yetecektir bana... Ama şimdi vakit gitmektir, Gitmektir hel yolun başı, Güle güle bahar gözlüm, Güle güle kehribar sözlüm, Sen de benim adımı anarsan gelecekte, Bir yıldız da benim için kaydır, Gökyüzü denen denizde. Şimdi anlıyorum ki sen, Bana çok erken geldin, Ben sana geç kaldım, İyi uykular çiçeğim, Yanında yatana bir selam da benden söyle. Rüzgârımdın sen benim, HIzla gelip hızla geçen, Bilmem nereye eseceksin benden sonra, İyi bak kendine, Kalbine iyi bak, Becerebilirsen beni de sök at, Sen güçlüsün, Yaparsın... Şiirler yaz düşümde bana, Yine öp içinden geldiği gibi, Hoşçakal ölümüne kavgam, Hoşçakal, Solana kadar hayalimdesin, Hoşçakal soylu sevdam, Hoşçakal... *Hercaî* |
Aheste şakıyan bülbülsün sen,
Sevdalar ve aşklar duru,soylu yaşanması dileğiyle güzel , sade bir anlatım