Fareli Köy...Sıkıntılıyım bugün Çocukluğum takıldı yine aklıma Hani hiç çocuk olmadık deriz ya sıkca Oysa hale bakılacak olursa Çokca çocuk kaldık galiba Hayat.. Bir otobüs garının çıkmazında Hiç eksilmeyen hüzünlü kalabalık Kemalettin Tuğcu hikayeleri hala orada Dem almakta karbonatlı çayında Zaman Yüzümü yalayan en soğuk rüzgar Üşütür beni iliğime kadar Takırdatamam bile dişlerimi Fareler getirmedi ki … Çocuk kaldığım günden beri Yalan Burası işte… Tam ortasındayım şu an “Gülüverin maceraları” kadar uçarı İyileri hep cüce Devimsidir kalanı Masallar suçludur anarşist kimliğime Bir de annem olsa gerek Uyuttuğu ninnilerle Sevgiyle yalayan nefesi Ninniye eşlik eden yanık sesi Gökkuşağının renkleri kalmış hep aklımda Şimdi Hazan vurmuş dallara Hala çocuğum Dünüme askıntı kalan rüyalarımda Basireti bağlanmış özgürlüğümün İnsan kimliğime aykırı yanımla Ben ve anarşist ruhum Geri kalan kontrgerilla Çal kavalcı çal Fareler istilada.. Sevgi Kaya Nisan 2007 "Amacını aşınca kimlik yaban kalınıyor inan...Ekmek elden su gölden...Kır belini de otur... Öyle yapıyor sıradan insan..." |
dizimdeki yaram
kısa pantolonum
başımdaki yarık
durmadan akan burnum...
çocukluğum...
seni çok özledim anne...