Yiğit Adam, ağlattın bizi
Yiğit Adam,
Sen bizden biri, Sen bir iken bin olan; Sen bir oğul, Sen bir baba, Sen bir koca, Sen Sivas’ın Çocuğu. Sen inançlı, yürekli insan; Sen duygusal, Sen mütevazı, Sen yılmayan, Sen güleç, Sen Anadolu Çocuğu… “İyilikte, bağışta bulunan, ihsan eden” demekmiş adın. Sen bize; iyiliği, sevgiyi, merhameti hatırlattın Daha dün; Meydanlar “toz dumandı” Ülkemde, “Avaz avazdı” insanlar Hepsinin yüzünden düşen, bin parçaydı. Arada bir; Gülen yüzünle çıkıyordun karşımıza. Su serpiyordun yüreklerimize. Şimdi; Sen Keş Dağları’nda tipiyle savaşırken, Fırtınayı dindirdin Yurdumda. Herkes sus pus. Seni dinliyor, Sana ağlıyor, Sen değil miydin; “Ey sonsuzluğun sahibi, sana ulaşmak istiyorum,” “Ruhumu dinlemek istiyorum” diyen? Bak şimdi; “Zikre daldı her şey” Sana duacı. (27.03.2009 Muhsin Yazıcıoğlu’na) Tayyar YILDIRIM |
Yorum yapan iki arkadaşıma da teşekkür ediyorum.