ŞAFAK SÖKERKEN KARANLIĞI
Şafak sökerken karanlığı,çırılçıplak kalır yalnızlığım.
Üşürüm titrer içim,aydınlanan günle başlar hasretin. Ay geceye sarılır,yakamozlar ağlar sahillerimde. Aydınlanırken düşlerim, deniz yıldızları hikayelerim olur. Şafak sökerken karanlığı,bir gemi ayrılır rıhtımdan. Bir yabancı çalar hayellerimi,masum bir sevda ağlar. Hüzünlü bir şarkı yankılanır,Bir kemancının sesinde. Biri durmakta geçmişten,uzak hatıraların derinliklerinde. |
şafak erken sökmüş.
nedense hep gecelerde geliyor bu sevgili.
gündüz çalışıyorda gelemiyor dedin galiba..!(şaka.)
hep geceler sarmış yüreğindeki hasreti,sevdayı,özlemi...
mutluluklar hep gece düşmüş yüreğine..
olsun...bu da yeter...
ya hiç gelmeseydi..?