İlk defa bu kadar acizim
Bu yüreğime düşen kaçıncı ayaz
Üşüyorum ,donuyorum ,yanıyorum
Sen ki zindanlarda gül açmış
Sen ki yüksek dağların kartalı
Sana en çok uçmak yakışırken
Dağların enginlerinde
Yüreğimizi buz tutmuş dağların
Eteklerinde bırakıp gidiyor musun ?
Muhsin’ce , sessizce, kendince
İkinci defadır bu kadar ağlıyorum
Şimdi üşüyorum
Donuyorum
Ey iman timsali
Ey dik duruşun abidesi
Ey gül yüzlü ADAM
Bu kadar mı sevdin bizi?
Sen ki ateşleri imanıyla söndüren
Sen ki cehennemleri gül bahçesine çeviren
Sen ki başını eğmeyen Anadolu nun duruşu
Dağlara diz mi çöküyorsun şimdi?
İlk defa bu kadar ağlıyorum
İlk defa bu kadar güçsüzüm
Biliyorum çok istediğini sonsuzluğun sahibini
O’na kanat çırptığını
O’nu ne kadar sevdiğini
Sen ki Eylül lere göğüs gerdin
Sen ki Şubatların soğuğuna dayandın
Oysa bahar bu kadar yakınken
Bu gidişte neyin nesiydi?
Var mıydı hesapta bu gidiş?
Sen ki üşüyorum dedin giderken
Ben yanıyorum şimdi
Yüreğim yanıyor
Tüm gidişlerinde geç te olsa dönüşün vardı
Oysa şimdi
Ben gidişine mi yanayım?
Dönmeyeceğine mi?
Sen üşüyorsun
Ben yanıyorum ciğerimle birlikte
Bir yanımı alıp gittin giderken
Bir yanım yanıyor şimdi yüreğimle
Oysa hep beklerdim sana yakışanı
Her gidişten sonra daha dik dönmeni
Ama
İkinci kez ağlıyorum bu kadar
İkinci kez acizim bu kadar
Ve şimdi sensizim
Sessizim
Üşüyorum
Yanıyorum,
Ciğerim yanıyor
Ve şimdi kan tükürüyorum
Nefessizim şimdi
Daraldıkça daralıyorum
Sen üşüyorsun
Ben yanıyorum
Alışmak ta cabası
Belki çıkıp gelirsin diye beklerken
Uğurlamak ta nerden çıktı
Oysa sen gidiyorsun
Yüreğimde sönmez ateşler yakarak
Güle güle gül yüzlü ADAM
Güle güle git sonsuzluğun sahibine
Güle güle
Güle güle bu kubbenin kutup yıldızı
Bu toprağın çocuğu
Güle güle
Mekanın Firdevs olsun emi
Makamın âli olsun emi
Resul ‘ûm komşun olsun emi

Yakamoz 53
Kadir YILDIZ