İzlerin Sürgünügidiyorum savrulduğum yollar üşüsün beni öldüğüm bulvarlar bağırsın beni yandığım yolculuklar titresin beni biliyorum en vurulgan sokağında uyanacağım setubal’ın… gece… efsanelerini çavlayan bir kuğu gibi bile olsa… bir ustura ışıltısında yorulduğum gibi yorulacağım bedenine… biliyorum kaçacaksın honk kong’da ikibindört yazında bir banliyö treninin rüzgarında dağıldığı gibi dağılacak saçların… çekik gözlü bir gölgeye dokunacağım diyeceğim ki solukla kendini tanırım nefesini asya kokacak, sen değilmişsin olacak dizlerim yıkılacak bekleme salonlarında öleceğim peşindeyim katlim kavim/ sürgün daim… en azından memleket kokan fularını bırak bulmak için ütopya sancısın bu sefil kalbimde… biliyorum gidiyorum gidiyorum sen bakma arkana sakın göremem yoksa izini çünkü o an ben ihbarlıyor olacağım bıraktığım bütün izlerimi... RÜZGAR FOTOĞRAF: Chris Pastella |