MARTILARIN SAZLIĞI
Küçük Çekmece Gölünün sazlığı,
Beni Ağustos ayında misafir etti, Yanı başımdan akan lağım kanalı, Gölün gülen neşesini bozamadı. Göl masmavi, gökyüzü masmavi, Lağımların kılcal damarları, Kalbin güzelliğini bozamadı. Bu akşam güneş batmaya yüz tuttu, Şehrin karamsar sarartısı, Mavilikte yüzmeye başladı. Yüzlerce, binlerce, milyonlarca martı; Vırrık Vırrık Vırrık, sesleri arasında, Göl, deniz, kara, hava kirliliğine, Kanatlarıyla başkaldırdı… Yangınlara, damla damla su taşıdılar, Göle bir nefes hayat verebilmek için Bulutların maviliğini yudumladılar. Martılar, öyle süzülüyorlardı ki Kötülükten uzak temiz kalpleriyle, Öksüz sazlığa can veriyorlardı… Uçakları görüyorum, uzaktan uzağa, Gökyüzünün özgürlüklerini taşıyorlar pistlere, Denizi yol edinmişler martılarla Sevinç çığlıklarını, martılardan dinliyorum, Sazlıklar, martılarla çok daha mutlu, Mavilikler sevgi yumağı ile daha umutlu. Hilal; beni gözetliyor tam tepemde, Çocuklar mutlu kendi dünyalarında, Çekirdek çıtlatıyorlar, martıların gölgesinde, Onlarla coşuyorlar, gölün maviliğinde… Masum duyguları, martılarla birleşince, Sevinçten göklere uçuyor Küçük Çekmece. Çocuklar, maviliklere o kadar dalıyorlar ki Kayboluyorlar bulutların üzerinde. Çekmece Gölüne akan atık sular, Gölün güzelliğini ikiye ayırmış, Bir tarafta hayat cıvıl cıvıl akarken, Diğer tarafta ölüm kâbus olmuş… Gelin! Bu atık suları, Maviliklere bulaştırmayalım, Orada yaşayan bin bir türlü canlıyı, Bilinçsizce zehirlemeyelim... Canlıların yaşamı bizim yaşamımızdır, Akan berrak suları ise kanımızdır. Onları bağrımıza iyice basalım, Bu güzel doğaya sahip çıkalım… Sazlıkları, martıları, kuşları, Balıkları, börtü böcekleri, karıncaları… Bıkmadan, usanmadan yaşatalım, Sevgi bulutlarından yağmurlar yağdıralım, Dünyanın karanlıklarını, onlara kapatalım. Bütün insanların kardeş olduğunu bilelim, İlâhi emrin adaletine, teslim olalım… Bak! Martılar, sazlıklar dünyasında, Ne kadar da mutlu ve sevecen… Yüce yaratanını, nasıl da tefekkür ediyorlar, Sünnetullaha tereddütsüzce teslim oluyorlar… Bin bir canlı, yanı başımda umut saçıyor, Hayat mutlu ve karmaşık devam ediyor. Dünya ısınıyor, hayat kirleniyor, Küresel ısınma yuva yapıyor, Kirli insanlar, yanı başımda, Senden bir adım atmanı istiyor, Ben yazarken, martılar konuşuyor, Bütün dünya susup, martıları dinliyor… 20.08.2007 Esenyurt/İstanbul |
Beğendim...
.................................Selamlar..