Ölebiliriz...turuncu bir zamana koşmakta gün can yakarken aklımın med-cezirleri savruk esrik kopuk yüreğimde hiç batmayan bir uçuk aklımda benden arta bir çocuk büyümüş elleri kanarken hala dizleri çıldırasıya dövünürken zaman bir hazan rüzgarı bu belki de sancım ondan uzun yollar tüketemediğim ardımda cinsiyeti belli değil bir gelecek karnımda haylaz korkak mağlup mutluluğun resmi çizilmiyor Abidin Usta çevir başını bir bak Nazım’a kirlenmeyi göze alamıyor sevdalar sevdalara yoldaş olmuyor davalar herkesin elinde bir bağlama herkesin havası başka başka alacası düştü mavinin özgürlüğüm bu kadar ört üstüme denizin toprağını karasını yüzüme çal biraz ben biraz sen biraz deniz sen de biliyorsun…ölebiliriz değmişken sesim sesine düşlerim düşlerine ölüme yatmak kadar içimde bir üşüme durma gökyüzüne bak son kez gülümse… Sevgi Kaya "BÜYÜK USTALARA SAYGIYLA.." |
burada, aranızda olmak güzel...
iyi ki oradasınız...
sevgilerimle...