Çeyrek Yüzyıl sonra,
bana
Nazım okuttun, dostum.

Senin "benzerlik" dediğin
Ritim değil;
Vagon tekerinin,
Ray kaynak kamburunda
hoplayıp-sıçrayan,
zıplayıp-çınlıyan
Çeliğin sesidir,
zannım.
O şiir Trende yazıldı. (*)

Bilmem "Makinalaşmak" şiirinin;
Trenle, Rayla,
Kambur kaynakla
akrabağlığı varmı?

Usta
dokurdu
iki ayağı, dört eli, beş duyusuyla;
Ta-ka-da, tu-ka-da,
Renk-a-renk,
boy, arşın, kulaç
Özgü, Ritim, kalite, hüner
ve
Sevgi ile
Şiiri.

Dokunursun ona, canlı.
Kokar, burcu-burcu, hem.
Gör gösterdiğini, anla.
Yada
görmek istemediğini, aynalar.
İşit
dediğini, var tadına.
Arı gibi sokar, Kokarca gibi kokar, bazen.

Benim,
Polislerin en çok şiir okuduğu Ülkemde,
Şa-ka da, Şuk-şak cılızlarım;
Onun Tezgahından Özel
Desen, Yazma, kilim ve Basma’larının yanında
değil Ritim,
Tezgahının Atkısı,
Mekiğinin İplkiği,
İpliğin Düğümü,
Düğümünün Tozunun Molükülünün Atomu
bilem olamaz.
Dostum "Mavi Art".

Fark-ı Benzerlik,
Doğru Viraj’lar kadardır.
O
içeride yattı, ben dışarıda.
Ve
o
seni
benim kadar sevmedi,
İnge.

(*) SAYFA OTUZYEDİ DİZELERİ 19