ÜŞÜMÜŞ BİR SEVDANIN ARDINDAN...eylül düştü en dar zamanlarıma yağmurlu bir akşamdı takılan boğazıma yorgunluğum hırçınlığım çokca üşümüşlük vardı bir sevdanın ardında badem gözlerinde can yakarken bakışın dudağımda yerini bilemeyen cümleler bir de bu ayrıntılar olmasa yüreğimde tiril tiril sevmeler kokunu hatırlamasam mesela yüzünde özgür bıraktığın senden bağımsız sakalın tüm sertliğin buydu belki de hani yok mu kaldırdığın bir kaşın bütün kavgalarımı bırakıp sana gelirdim aklımda zayıf bir iman içimde aşkın ölüme ferman bakışların hani derin hani uzak beni hiç götüremediğin her şey olsaydı da olmasaydı döşünde dinlenmelerim bu kadar mı huzur olur insan bu kadar mı kaybolur bir de bu ayrıntılar olmasa bak yine terledim gözlerim kapalı eskisi gibi özlemesem avuç içlerindeki derinliği ürpertisine düşerken teninde esrikliğin tırmalamasa kulağımı iniltilerin aklıma düşmezdi ya ne tenin ne de terin bak ellerinde kaldım yine nasıl yoz nasıl acemi nasıl da çırılçıplak az sonra dizlerimin bağı da kopacak elim ayağım nasıl da sen sensiz körüm sensiz sağırım ben bir de bu ayrıntılar olmasa düşerken gevrek bir geceye nasıl da hazırım düşünle uzlaşmaya yine tanısa ellerin beni kaldırsan dilimdeki sus emirlerini bulsa yitirdiği yerini kelimeler şımarsa çoşsa seni tanısa şiirler… düş düşüme düş gülüşüme düşümde yorma beni… SEVGİ KAYA 2009 "kavgama çıksam yine bağıra bağıra |