Kimliksiz Acıların Sürgün Kentindeyim
Göğsümün toprağı üşüyor sensiz
Bulanık sular titriyor arklarımda Irmağın koyusuna düştü gölgem Rüzgârların ıslığı cebimde saklı. Sönmemiş yangın koylarındayım Düşlerin kavislerine sarılıyorum Yudumlara bölünüyor öfkelerim Usulca öpüyor sabrımdan sevda. İçimde doymamış binlerce ah’la Düştüm yollarına mesafen uzak Heybemdeki asırlık türkülerle Ruhumda dile geliyor dualar. Yansam düşsem gecenin saçağına Bir denizin tam orta yerine yağsam Ezberimdeki şiirlerle sana sokulsam Neşterlenip gözlerinde hep kanasam. Usulca mendil salla bekleyişlerine yar Düşlerin toprağına açıver tohumlarımı Kimliksiz acıların sürgün kentindeyim Özlemin morgunda bulmadan sar bedenimi Selahattin Yetgin |
Sönmemiş yangın koylarındayım
Düşlerin kavislerine sarılıyorum
Yudumlara bölünüyor öfkelerim
Usulca öpüyor sabrımdan sevda.
,
,
yine usulca ve ustalığınızca
şiiri sermişsiniz gönlümüze...
tadına doyum olmadı...
dostluğumla...