EĞİK BİR METAFORA SİYAH-BEYAZ REPLİKLERertelenmiş her baharı bekler gözlerin suskunun yazgısı değil bu değmez parmak uçları avuçlara kaderine çoktan terkedilmiş küller acıyı grift saçaklarda işler içimizi cızırdatan yaban gülleri ve emirgan’dan öte aşklar kulesi melodisi soğuk dudaklarda öyküsünü susturamadığımız şehrin uğultusunu mabedlerine dolaşan ölüler anlatır ve yalın ayaklı kadınlar genel-geçer kaideleri toplar dosyalara sığmayan hikayeler, replikler yazgısını gümüşi bir kadere kusan ölüler diyarında eflatun bedenleriyle aşkı dinleyen cüceler her yeni masalda yenilerken kendilerini döngülemini oluşturdukları içöykülemi kara saplı hançerin düzleminde geoyit bir açıyla sevgiyle sunar kucaklara |