Öyle sitemler vardır ki, bir medihtir ve öyle medihler vardır ki, bir kötülemedir. LA ROCHEFAUCAULD
Paylaş
KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
Mor Çiçekler
beste
5,0 / 1 kişi ·0 beğenme · 4 yorum · 2046 okunma
Mor ÇiçeklerBir uğurdu şevkime adın ve bir geçmişti geleceğime sebep Hüznü rutubetli parmakuçlarımdan dökülürdü Köpüklü bir nehir, çığlığı gizinde saklı bir mekandı evin Yine parmakuçlarım toplardı sayılı günlerin sayılı amortilerini Geleceğime güvenceydi geleceğine dair yeminler ve birgün Güneş’ in senle doğacağına elimi uzatsam dokunacağım bir İstanbul’ da Kırık ayaklarıyla yalpalayan bir trendi oysa Haydarpaşa Çamur çalan yüzüyle ve sisiyle korkuturdu beni, sevmezdim aslında Yüzleşmek gerek dedi adı Osmanlı’dan kalma bir cariye, girip çıkmazına Yıkmalı insan duvarı ve görmeli nedir ardı sıra uzanan, düşe kalka Geldim, bekledim o koca akrebin yelkovana sokulup zehrini yaydığı Her anın tam altında, çamuru akana, sisi dağılana dek, bekledim Tıslayan rüzgarlarla önce arkadaşlarım güneye sonra sen kuzeye göç ettiniz Ellerinin dokunmaya varmadığı saçlarımı itekleyip beni öteledi o göçler, artakalandım Sessizlik doldu içim, parmaklarım bir mazinin tortularından sebep işlemez oldu Dilim söylemez ve adım adınsız anılmaz oldu, bilmeyenler de artabıraktı, ötelendim Şimdi arttırabildiğim kadarıyla yaşadığım bir hayatı çizmeye çalışmaktan ibaret ve İbretim çoğuna, şiir dedikleri bu kadar uzun, yazı dedikleri bu kadar kısa olmaz En azla en çok anlatandır dediklerine inat, süs püs içi bocalamalarıma bir ışık yakan Ufak bir gaz lambası kadar ışığım, ne daha az ne daha fazlayım Mendil satan küçük kız, benden zenginsin şu dünyada ve benden hayalperest Benden kararlı, geldiğin treni hatırlıyorum oysa, kırık ayaklarıyla yalpalardı Seni ise hiç etmemiş al aşağı ne treni ne çamuru, oysa O, Haydarpaşa’ ydı Mor çiçekleri var evinin, mor gün batımında adı var uzak şehrinin Geldiğin tren bekler aynı yerde, bana uzak ama dönersen şehrine Selam götür benden yarası parmağımda nasır eyleyen bir maziye ve de ki; Mor çiçekleri var evinin, mor gün batımında adınız var hepinizin ve O Bekler hala, bir geleceğin ilmeklerini kaçırmak pahasına Haydarpaşa’ da ... Beste Gül Öneren 31.0CAK.2009 Denemeler II-Nakis’ ten alıntılar |
Şiiri Değerlendirin
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Mor Çiçekler şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Yorumlar
Cevap Yaz
Asithâne
1 Şubat 2009 Pazar 12:22:49
(...)
kendi sırtını ne kadar derin hançerleye bilirsin ?
eğer acı çekmek değil de ölmek isiyorsan
yumuşak olan karnını dene.
ya da o paslı hançeri
gardroba kapat.
bestegerçekten an'ı yaşadığııza inanıyor musun şiir dostum?
Asithâne
2 Şubat 2009 Pazartesi 02:27:06
(,,,)
ona ulaşmak yücelmek mi ?
peki ya kıyısından dönenler ? - en şanssızlardan mı ?
öyle olduğumu sanmıyorum,,,, ki
yaşarkende yücelmek mümkün değildir.
ha, diyorsan k; acı bir mükafat
hayır o da değil
insanın diğerine iç çekmesi
korkarak gitmesi
ya da beklemek sınırsızca
menzil tanımadan
bunun sonucuda sana geliyorsa
bu da yücelmek ve yüceltilmek değildir
onsuz -onu- yaşamakta bir ödül
olurdu o vakit- oysa deli gibi acı çekmek bu
herşeyi kendimce yorumlamaktan çekinen
bunu bir tek sana karşı yapabilen
arkaşaım bak benim canım parmağım kapıya sıkıştı öyle yandı!
dediğinde bende kapıya elimi sıkıştırıp anlamaya çalışırım.
ki
bahsettiğin herşeyi iliğinde yaşayan biriyim belki de ?
bak mesela bugün galata kulesinden bacağımı sarkıttım!
kimse mükafat vermedi
ayak uçlarımdaki damarlar çekildi
işte bu yüzden
düşmeden-yaşamadan- ve ve tabiki ölmeden
mükafatın
ya da acının
ya da daha derin sancıların manasını bilemeyiz
AN'ı yaşıyoruz
sokakta omzuma çarpan adam hayatımı 3 kere kurtardı belkide?
ya da annem çıkarken beni öpmeseydi yaşayacaktı ?
değilmi ?
hayır
daha fazla konuşup uzatmak
irdelemek
ya da ne bileyim...
düşersen yanarsın işte....
( ... )
kapatmam çekmecelere, kaldırmam raflara
aksine;
ben inanırım ölümün yüceltilebileceğine ve
yaşamın yerilebileceğine, zamanı geldiyse
ama ölümümün kendisidir bana yaşa deyip
cilveleşen, önce yaklaşıp sonra uzaklaşan
hep benden önce kendi sırtını bıçaklayıp
yarasını sarmam için kapımı çalan; korkak
bir gün de yarasız gelse diye iç çektiren
benim o yerlere göklere sığdıramadığım
yüce Ölümüm' dür aslında
...
sokak şairi
31 Ocak 2009 Cumartesi 23:41:16
Geldiğin tren bekler aynı yerde, bana uzak ama dönersen şehrine
Selam götür benden yarası parmağımda nasır eyleyen bir maziye ve de ki;
Mor çiçekleri var evinin, mor gün batımında adınız var hepinizin ve O
Bekler hala, bir geleceğin ilmeklerini kaçırmak pahasına
..........
KUTLARIM EMEGİN ŞİİRİNİ
SAYGILARIMLA
Selam götür benden yarası parmağımda nasır eyleyen bir maziye ve de ki;
Mor çiçekleri var evinin, mor gün batımında adınız var hepinizin ve O
Bekler hala, bir geleceğin ilmeklerini kaçırmak pahasına
..........
KUTLARIM EMEGİN ŞİİRİNİ
SAYGILARIMLA
Şiir Künye
Kayıt Tarihi
: 31.1.2009 23:08:53
Puan
: 5.0 / 1 kişi
Okunma Sayısı
: 2046
Yorum
: 4 yorum
Beğeni
: 0 kişi
Şiiri Beğenenler
Popüler Şiirleri
MENÜLER
YENİ ŞİİRLER
EDEBİYAT DEFTERİ
Sitemizde daha iyi hizmet verebilmek için sitemizde çerez kullanılmaktadır.
niye ki o?
şöyle ki o;
yazılar bile pes ediyor, şiirler susuyor düşünce artık kendini ispat etmemişse, gücün yeterse seversin ama insanlık ayıbı, çağı teslim ederken başkasına; "kimsenin" gücü yetmiyor.
nakis. kalemini başka sahalarda görmek isterim. hadi birde olumsuz eleştirimi söyleyeyim. Kaleminden çıkan her sözde eksik olan tek duygu , haz; kağıt kokusu..
kitaplaşıp raflarıma misafir olsaydın 10 üzerinden 10 verecektim ama biliyorum, senin için yorum yazanlarda bir yere kadar umrunda(:
bir de şu takıldı aklıma,
kaptana kimse kaptan demeseydi, belkide sürmeyecekti gemiyi. Gemi olmak isteyecekti belki. bu yüzden lliman tutarsa aşıksa belkide gemiye, kaptana değil.. o zaman her zihnin öte yanından patlak verir kalem, salık verir yürek... bu da ;
kaptan seyir defterini bırakmış limana, biri şahit olsun diye şarap kokan akşamlara..
iyi kal.
r.