Susmak, insanı elevermeyen sadık bir dosttur. KONFİÇYUS
Paylaş
KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
adın / O / kaldı
beste
0,0 / 0 kişi ·0 beğenme · 6 yorum · 1365 okunma
adın / O / kaldı
Çatlakları vardı evinin ve kırıktı kornişi perdenin
Rutubetliydi havası ve soğuktu şehrin Ama güle boyanmıştı sabahım en kırmızısından, sıcağa ve tutkuya sonra Anlatılmaya ve beklenmeye değer Uğruna yıldızlar kaydırmaya değen bir küçük adamdın sen. Hala gülümseten çocukluklarınla, imkansızlıkların tümüne çelme takmış Kocaman bir adam. Ben gecesini inkar eden sabahlara uyanan, günahları Kendi kadar küçük bir kızdım daha Elimi hiç kana bulamamıştım Etim hiç bu kadar ucuz olmamıştı ve Kanım hiç bu kadar saçılmamıştı yabancı ellerde Yıllar aynı işlemiyor insanları ve insanlar Onlar aynı iliklemiyorlar düğmelerini Nefesinin karıştığı toz dumandan böyle ayrılıyorum işte Şehir yıkılmıyor artık Kanım düştüğü yerde kalıyor sonsuza dek ve insanlar Onlar yeni duvarlar örüyorlar kendilerine İzliyor ve susuyorum Var olduğum süre içi susmayı artık bir ibadet, bir borç biliyorum sana Mantığı mantıksızlığında anlam bulan bir zevktin sen Anlamı anlamsızlığında gizli bir hikaye Yaz’ ın kendine has tuzlu bir havası vardır İçine çektikçe genzinde belli belirsiz bir tortu bırakır Hafif ve ılıktır Seni o tortuya gömüp gidiyorum ve İçim burkuluyor, binlerce yıl yaşlanıyorum ama susuyorum Susmalıyım. Çünkü Hayat aynı sayfaya işlemedi bizi Çünkü bizim iliklerimiz düğmelerine hep küçük geldiler ve Sonunda adın, O, kaldı. Beste Gül Öneren Denemeler II Adın O, adım Şu kaldı. |
Şiiri Değerlendirin
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
adın / O / kaldı şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Yorumlar
Cevap Yaz
YağMuRun İzİ
8 Temmuz 2008 Salı 23:58:56
Çünkü Hayat aynı sayfaya işlemedi bizi
Sığmadık,sığdırılamadık satır aralarına.
Ki uzaktık birbirimizden sayfalarca.
Ben birkaç kelimeyle bağlıyordum kendimi sana.
Karanlık,sessizlik,kabulleniş gibi anlasana...
Çünkü bizim iliklerimiz düğmelerine hep küçük geldiler ve
Bir dem tutamadık ki uğraştıksa da ikimiz de,
Hayat daima bir beden küçük kaldı üzerimizde,
Buruk anılardan paslı bir demet ellerimizde,
Ayrılık dersen; çoktan dolmuştu içimizde...
Sonunda adın, O, kaldı.
Aklım O'n da...
Sığmadık,sığdırılamadık satır aralarına.
Ki uzaktık birbirimizden sayfalarca.
Ben birkaç kelimeyle bağlıyordum kendimi sana.
Karanlık,sessizlik,kabulleniş gibi anlasana...
Çünkü bizim iliklerimiz düğmelerine hep küçük geldiler ve
Bir dem tutamadık ki uğraştıksa da ikimiz de,
Hayat daima bir beden küçük kaldı üzerimizde,
Buruk anılardan paslı bir demet ellerimizde,
Ayrılık dersen; çoktan dolmuştu içimizde...
Sonunda adın, O, kaldı.
Aklım O'n da...
Şiir Künye
Kayıt Tarihi
: 8.7.2008 16:53:47
Puan
: 0.0 / 0 kişi
Okunma Sayısı
: 1365
Yorum
: 6 yorum
Beğeni
: 0 kişi
Şiiri Beğenenler
Popüler Şiirleri
MENÜLER
YENİ ŞİİRLER
EDEBİYAT DEFTERİ
Sitemizde daha iyi hizmet verebilmek için sitemizde çerez kullanılmaktadır.