HüzünGeç kaldığım bir seni seviyorumun peşinde Uzaklarımda bir baba ve Her gece sakinleştirilmeye muhtaç özüm var çeyizimde Beni sevdiğini söylemekten kaçınmayanlar Ayağım dibi zamansız inen bir cennet ve yanan tabanlarım var Hepsini taşıyan Asla hatırlanmayan bir yalnızlığım ve rüzgarıyla titrediğim bir pencerem Özlediklerim, duvarlarını damarlarıma erittiğim bir odam Kırık dalları var ağaçların, sistemin dişilerice kundaklanan Paçavralarım var kayısı ağaçlarına adadığım Kimsenin umursamadığı bir Rüya’ m var ve Siz Beni sevdiğini söyleyenler Siz bahsi geçenleri, tanımıyorum Beste Gül Öneren Hüznüm boyu bir altmışdörte yirmibir buçuk şimdi. |
kayısı ağaçları...sevgiyle..