Ne günler gördüm hayata dair ve ne yüzler tanıdım
Tanrı’ nın, ibretliği adına insanoğluna
Ne şaraplar içtik beraber, ne kahveler sonra
Sırlarımız oldu her daim dairlikleri biz, en çok sen bildin
Ne soysuz olduğumu, ne ayıp olduğumu

"Tasvip etmediklerimi" bir bir yapışımı izledin gün be gün
Gittin sonra, geldin, gidip geldin... Gelip gittin...
Yirmibirinci yüzyılda, ortaçağ aşıklarına özenişlerim...
Ne kadar az bildiğimi gördükçe, kimsenin yapmayacağını yaptın
Gülümsedin.
Sonra yine gittin. Her halükarda ve hep

Ben, tehlikeli bir ruh hali alıverdim pazarından kilisenin
Mumlar yaktım bir süre
Çıkıp akıllının biri olmaz öyle deyiverdi, takıldım peşine...
Jartiyer altı bellekleriyle bana bir de akıl verdiler güya kullanılmamış daha önce
Sonrası bir “Bye” bir de “Bayan”
Üstüne üstük dolandırıldığımla kaldım, kendi ülkemde yaban bir kadına
Tercih edildiğimle...

Ruh halimi yağmur geri getirdi, atıp üzerime kayboldu semada
"Passiflora geceleri" gözümde büyüyünce, ben de kendimi verdim kaleme
Utandım yazdıklarımdan hayli ve utandım cesaretimden
Cümlelerim ne kadar kısalardı
Dediklerim ne kadar bilindik, hikayem ne kadar saçma
“Hollywood” gençliği diye yeriverince biri, bu sefer onun peşine düşüverdim
Olmayanı da mı vardı?
Hollywood’ a doğru yol alırken ben, dönüverdin köşebaşını İstanbul’ un
Görünce seni öyle, bir anda, yalnız yine
Sen “Kalıyorum” deyince içlice
Tek bir gözyaşı döktüm, öylesine, hani o da olmuş olsun diye
“Kalıyorum” dedin en son
Arkama bakmadan giderken ben
“Kalıyorum” diye bir çığlık attın, hatta, “Kalıyorum Yabancı”

Oysa ben;
Seni düşünürken bir an bile tereddüt etmedim
Tüm evreleri boyunca ilişki bile denemeyecek bu durumun
Seni yaşarken bir an bile tereddüt etmemiştim halbuki
Dönecektin, sevecektin en az benim kadar
O kız senin olmayacaktı, hiçbir zaman değildi ve her halükarda
Maalesefdir ki
Sen başarılı olacaktın, bense belki...

Özlememişim seni aslında hiç
O “Neden” i arıyorum şimdi

Belki sever, sevilirim ilk elden bir zamanlar ki gibi
Hala güzelsin demiştin, belki öyleyimdir
Kokun hala aynı demiştin, belki öyledir

Belki yeni ruh halleri satın alırım bir yerlerinden bu şehrin, belki onlar beni satın alırlar.
Belki bu şehirde bile olmam

Bakmışın bir gün, dönüp gelmişim
O dört heceye cesaretim var hala
Kalmaya onca şeye rağmen

Ben de başarmışım...
Dönmüşüm İstanbul’un köşeyi
“Kalıyorum” diyorum...

12.12.2007
02.12
Kalıyorum desene!