Bir uğurdu şevkime adın ve bir geçmişti geleceğime sebep
Hüznü rutubetli parmakuçlarımdan dökülürdü
Köpüklü bir nehir, çığlığı gizinde saklı bir mekandı evin
Yine parmakuçlarım toplardı sayılı günlerin sayılı amortilerini

Geleceğime güvenceydi geleceğine dair yeminler ve birgün
Güneş’ in senle doğacağına elimi uzatsam dokunacağım bir İstanbul’ da
Kırık ayaklarıyla yalpalayan bir trendi oysa Haydarpaşa
Çamur çalan yüzüyle ve sisiyle korkuturdu beni, sevmezdim aslında

Yüzleşmek gerek dedi adı Osmanlı’dan kalma bir cariye, girip çıkmazına
Yıkmalı insan duvarı ve görmeli nedir ardı sıra uzanan, düşe kalka
Geldim, bekledim o koca akrebin yelkovana sokulup zehrini yaydığı
Her anın tam altında, çamuru akana, sisi dağılana dek, bekledim

Tıslayan rüzgarlarla önce arkadaşlarım güneye sonra sen kuzeye göç ettiniz
Ellerinin dokunmaya varmadığı saçlarımı itekleyip beni öteledi o göçler, artakalandım
Sessizlik doldu içim, parmaklarım bir mazinin tortularından sebep işlemez oldu
Dilim söylemez ve adım adınsız anılmaz oldu, bilmeyenler de artabıraktı, ötelendim

Şimdi arttırabildiğim kadarıyla yaşadığım bir hayatı çizmeye çalışmaktan ibaret ve
İbretim çoğuna, şiir dedikleri bu kadar uzun, yazı dedikleri bu kadar kısa olmaz
En azla en çok anlatandır dediklerine inat, süs püs içi bocalamalarıma bir ışık yakan
Ufak bir gaz lambası kadar ışığım, ne daha az ne daha fazlayım

Mendil satan küçük kız, benden zenginsin şu dünyada ve benden hayalperest
Benden kararlı, geldiğin treni hatırlıyorum oysa, kırık ayaklarıyla yalpalardı
Seni ise hiç etmemiş al aşağı ne treni ne çamuru, oysa O, Haydarpaşa’ ydı
Mor çiçekleri var evinin, mor gün batımında adı var uzak şehrinin

Geldiğin tren bekler aynı yerde, bana uzak ama dönersen şehrine
Selam götür benden yarası parmağımda nasır eyleyen bir maziye ve de ki;
Mor çiçekleri var evinin, mor gün batımında adınız var hepinizin ve O
Bekler hala, bir geleceğin ilmeklerini kaçırmak pahasına Haydarpaşa’ da



...


Beste Gül Öneren
31.0CAK.2009

Denemeler II-Nakis’ ten alıntılar