MOR DÜŞÜM...
Oynamıyorum artık…
yoruldum kaybetmekten sana sesleniyorum…beni yetiştiren sana da mı böyle oldu... kalem düştü elimden kelamlar dilime asi pimi çekilmiş gibi hücrelerimde her birisi… Azra bir hayatın içinde. gözlerimde çocukluktan kalma birkaç dün… işteee... öldüğüm gün Sen… ayaza vuran alazım kara kaplı defterlere mi yazdın ümitlerimi oysa ben saçlarının mavisinde akladım yüreğimi gecenin gözlerinde soyunurken Afrika sen… gecemde kal alya gücüm yok dayanmaya uyumak istiyorum dinlendir sevdamı makamında devrik cümleler boğuluyor kursağımda saçlarım senin sevdiğin gibi hiç dokunmadım onlara güneşi suladım bugün belki gelirsin diye... sofralar kurdum sevdamın ayvazına güller devşirdim alından çengiler az sonra gelecek “senli” düşüme raksedecek mor düşüm cümbüşüm. yetim koyma bu gözleri bende ahhh...benim ayazımda kalanım yüreğimde ki tezcanım alazım yırtılan sevdalar da boranım geciktin yine.. biliyorum…gelmeyeceksin ben yine sevdamı düşüreceğim firdevs cemaline... SEVGİ KAYA 2009 "Kapıları kapatma, geliyorum hüzün..hüzünler neden hep güzün.” |