Son Şarkısını Söylüyor Şimdi Ayrılık
Yaprak dökümünden sonra ağlardı
Masal kentinde baharım. Uçurumlar içinde bir can Gün çalarken ölümden Süzülürdü yaşlar yanağımdan... Kırmızısında çatlamış bir avuç toprakla Yarı canlı yaşamına kavuşurdu aşk. Mum alevinde erimeden biçimlenirdi Ezgiye uzanan tutsak ellerimde vuslat... Umuda ışık bir gölge görseydi karanlık gözlerim, Sönmeden parlardı güneşin kızgın göğsünde kaderim Ve boz bulanık suda yeniden açardı Evrim mağduru çiçeklerim... Gök kubbeyi kırıp, Öfkeyle düşmeseydi pencereme yağmur Mahzun mahzun bakmazdı sessiz gülüşlerim Ve camdaki yüzüme dokunsaydı bir damla yaş Islanırdı yüreğimde küllenen umutlarım! ... Ellerimde barış, dört bir yanımda pişmanlık Son şarkısını söylüyor şimdi ayrılık Dönüp bakmadan arkasına Sessizce uzaklaşıyor sancı içinde vuslat! ... Yeniden sunulur mu yaşam bana Sevmeyi öğrensem? ... Rukiye Çelik 23.01.2009 14:49:00 |
Sönmeden parlardı güneşin kızgın göğsünde kaderim
Ve boz bulanık suda yeniden açardı
Evrim mağduru çiçeklerim... ''
Gözlerden kaçmaması gereken - maalesef kaçmış - mükemmel bir şiir aslında....