İlk sevgiliye acının nağmelerini
bir hazan yalnızlığında ve kalbimde
bir çocuk heyecanıyla tasasız bir deftere
karaladım.

Günler boyu bir ağacın yaslı yapraklarında dökülmeye ve sararmaya başladım; yüzümde bütün bir sonbahar rengine karışan kırık bir aşk hikayesinin kederli çizgileri dolaşıyordu

İlk sevgilinin dudakları kıpırtısızdı. Yaşamın haritasına bütün bir hüznün öpücüğünü dokundurmuştu Gözlerinde ateşli bir kıvılcım, dizginlenemez bir ürperme içindeydi. Yağmurun gamsız çiselediği zamanlarda elimde bir roman, düşsel bir yolculuk içinde sevgilinin nabzını yoklardım

İlk sevgilinin şiirsel roman tadındaki trajedisi. Yaşanılası ve yaşatılması muhtemel bir aşk orkidesi

“Kalbim hazan içinde bir deli orman
Yorgun göz bebeklerimde bir kıvılcım
Ve sevgili trajik bir şiirin
Mısralarında can buluyor “