AKREP SOKUMUNe yana baksam geride bıraktıklarım Bir serçenin kanadına takılıp da mavi ağlar Akrep sokumu bir günden sonra Tenime batan diken, gülden haber vermez Kaybolup gidiyorum kendi karanlığımda Tökezleyen yanlarımı alıp tek başıma Siyah beyaz bir fotoğrafta Sessiz bir çığlık gibi buz kesiliyorum Kalbime bakıyorum Derin kesik yaralar Göğsümden fışkıracak Bir siyah bulut kadar Bir kenti içimde yıkmaya geldim Feda edecek bir ezgi Bir kadeh alkol bulurum belki Kanayan şiirimin deltasında Aşka yenik bir serçe gibi Hafif adımlarla yürüyerek parmak uçlarında Diriliyorum 26 Temmuz 2002 |