DOĞUNUN GÜNEŞİDoğunun güneşi bir hazan sabahında doğabilir Ben de sürgün bir zamanın yamacında kendime Bir sığınak bulabilirim kim bilir Ve hayat pembe patikleriyle bir serçenin ağzını öper gibi Pürüzsüz cildini gösterebilir bana. Sonra aşk belirir; serin rüzgârın soluğundan dar patika yola Çarparak ve sarsıla sarsıla, yana yıkıla, gündoğumunda Bir ceylanın gözlerinde ya da zamansız zincirlerin kollarında Beyninde hissederek aşkın ölümcül ve acıtan etkileri üzerinde Konuşarak… Aşk delirebilir O kadersiz kentin coğrafyasında iklimler değişebilir Ve saçlarına bahar düşebilir ikindi serinliğinde senin |
haritanın doğu'sunun...
uzaklara göçtük,
çok okuduk,
çok yazdık,
çok sevdik,
büyüdük...
ama aynı esmeliğimizle
umut büyütüyoruz yarınlara
aynı yerinde haritanın...
sevgilerimle...