İ Ç İ M İ N R Ü Z G Â R I
İçimin rüzgarı susar susar da
Dudağım kalbinin dudağından dökülür Vedadır gözlerinden akmalarım Ve kahroluş saatleridir Sana el gibi uzaktan bakmalarım Sen; deli deli esen rüzgarım sen ; Kara kışım sen; üşütenimsin sen ;Çorak tenime yağmayan yağmurum sen; umudumun şimal yıldızı sen ; Sesine tutunduğum En ayaz gecemsin Ellerimin suskun pınarı Kara yazgımın kuytu sevdası Ecelimsin yudum yudum dillerinden içtiğim ve firari gecelerde hasretinden kaçtığım yakınımın uzağı sebebimin kör kütük efkarı lâl sevdam dilimin yasağı içimde büyüttüğüm körpem alın yazımın yakan güneşi içmelere doyamadığım ecel şerbetim o hiç yazmadığım yazamadığım düğüm düğüm yutkunduğum son şiirim kenetle ruhunun en kuytu dehlizine korkuyorum, azad etme kendinden yolunum bak işte gelip geçtiğin nehir olup süzüldüğümsün gözlerinden yanaklarına musallası sen ol bedenimin sana gömsünler beni yüreğinde sakla yüreğine sar beni sende nasıl kaybolduğumu kimseler bilmesin bilemesin!... NİLÜFER GÖKDEMİR DÜR 27/12/2008 |