Değerli Üstadım...

Uzun bir aradan sonra sizi vede çok sevdiğim şiirlerinizden
birisini yakaladım askıda okudum hüznün deryasına düştüm..

Ve bu harika eserin gölgesinde hüznümün tezahürlerini mısralara
döktüm..Kara yazmalar örttüler, akıllı başlara / akılsızlar
Çirkin bir el yapıştı, masumun etlerine
Şehrimde kıyametler koptu; çığlık çığlığa yüreğim
Yer duman, gök duman, annemin koynuna sığındım
Sarmıyordu şevkâtli kolları, gözleri akıyordu üzerime
Et kokuyordu bedeni, salya sümük olmuştu memeleri
Saçları iplik iplik bedenime dolandı
Kardeşim annemin karnında kaldı
O yandı ben yandım Hiroşima yandı

Yetmedi idrağım, çocukdum anlamadım
Onlarda insandı, bende insandım ..

Hiroşimada başlayan ve bu gün aynı ellerin tetikçileri
gazzede devam ettirdikleri trajediyi hangi çocuk anlayabilir
hangi çocuk idrak edebilir..

Üstadım yazılacak o kadar şey varki yanan yüreğimde ama
ne dersin iç çekmekten vede üzülmekten başka bu yaraya
melhemim yok...

Şiiriniz şiirsel olarak mükemmeli bile aşmış duygu seli usta
kalem eseriydi kutlarım TEBRİKLER..

Selam vede muhabbetlerimle..Allaha emanet ol..yudumyunus..yunus karaçöp