ODAM VE BEN
Duvarlar beni tanır,
Ne bıkar ne usanır, Dış yüzüme bakarak, İç yüzümden utanır, Duvarlar beni tanır. Şu tavanla şu zemin, İnan ki senden emin, Ne yaparsam şahittir, Sakisidir her demin, Şu tavanla şu zemin. Bir nokta sekiz köşe, Bana gam keder neşe, Derdimi alıyorlar, Yaramı deşe deşe, Bir nokta sekiz köşe. Şu garip bilgisayar, Tutamadı bir ayar, Matem tutuyor san ki, Ayağı başa kayar, Bir garip bilgi sayar. Çaresizin çaresi, Sandım şu cep faresi, Buda bana benzedi, Arş’a çıktı namesi, Çaresizin çaresi. Buz gibi soğuk odam, İçinde yanan adam, Piyasadan çekildim, Demode oldu modam, Buz gibi soğuk odam. Çok usandı şu yatak, İlaçsız uyku yasak, Azrail’im başımda, Saçlarımda doldu ak, Çok usandı şu yatak. Beynimdeki değirmen, Öğüttüğü bir beden, Durma vakti yaklaştı, Bıkıp usandın ya sen, Beynimdeki değirmen. Vurgun üstüne vurgun, Aklım daha da durgun, Her yanım müflis oldu, Kalbim dünden de yorgun, Vurgun üstüne vurgun. Doğru değil en direk, Bunca söze ne gerek, Çok mu aştım haddimi? Çok mu yordum mübarek, Doğru değil en direk. 25-08-2008 |
yüreginize saglik Hocam