yitirilmiş masumiyet'e ağıt II
ı
yoksun yine bir kelimenin esiriyim yoksun kimse yok yoksun kanıyor gövdeleri ağaçların yoksun gövdem kanıyor ıı savaşıyor iyilikle kötülüğün orduları kılıç seslerinde sesin atlıların ardındaki tozda yüzün yoksun... hiç olmadın... ııı arka bacaklarının üstünde yükselip antenleriyle beslenmeyi bekliyor karafatmalar dizimin gözümün gördüğüne kadar karafatmalar sümüğümden bir parça sana etimden bir parça sana hepinize kanım; altın taslardan için onu elmas tuvaletlere sıçın... ıv kafamda gövdemde kıçımda yuvalanmış bitler bir sevgiliye uzanmaktan aciz kollarım uyandırmayın çünkü onun öfkesi birikti nicedir ve yalnız bir biti kaşımak için değil tüm derisini yüzmek için kalkacak o, tüm derisini... v yoksun... olsan da, bir ziyafette yenilen etin değil miydi? ya da bir ziyafet için... vı çoktan çürümüş toprakların zeytinliklerin talan edilmiş yıkılıp giden sensin ortasında ben, ykıntılarının... gel, yoksun yoklukla gel, beni yok etmeye... vıı (dursa iyilik dursa kötülük dursa herşey durur herşey) yoksun kapıların ardında duruyorum yaşayan birilerinin varlığını bilmek için yoksun öü bedenime giydiğin ruhumu soyuyorum masumiyetin yitirildiğini duymak için... vııı iyiyle kötünün çocuğu ateşli kılıçtan kanatların kara sütle dolu memelerin var acıyla perdelenmiş gözlerin zevki vadediyor acıyla perdelenmiş zevki ve günahla ıx yığılmış odunlar yitirilmiş yüzün... dudaklarını kutsasaydım ve bir günahla yansaydım ama günahım ben hiç bir şey kurtarmaz beni bu ateşten ve hiçbir aşk... gel kurtar beni bu ateşten ateşli kılıçtan kanatlarınla gel, kurtar beni, cezalandır tenimi senin tenin yaksın yokluğunla gel... x oturmuşlar bir suya bakıyorlar suyun etrafında çok kişi kendini kutsamayla başlıyor söze biri diğeri alıyor, kendini kutsamayla devam ediyor diğeri, diğeri ve diğeri... suya bakıyorlar suda kutsuyorlar suda ölüyorlar bir tas suda çok kişi... xı (suçum musun?...) ... bir sis olup giriyorum rahminden damarlarında akıyorum yüzümü yatırıyorum saçlarında ve ruhunla sevişiyorum ... "bu ne azap ey günah" deme ben günahım, azapta banadır!... ... günahım ben güzelle çirkinin oğlu... ve suçum sen miydin?... |