-Başlıksız-büküp yapraklarını çiy düşüren kıvrılır buz kesen sinemde kor yılan emsali hasret göğe dikilen ellerimde kar delen büyür vuslatına bembeyaz çatlamış dudakları yalayan çöl yalnızlığı kavuran ıstırap çeker içine serap misali bilinçaltını tetikleyen o sinsi ateş üzgünüm yoktun bir başına yanışımda gün eş yeşerirken zirvelerde kara sevdamla göremedin düşen inci(n)lerimi af et Sude Nur Haylazca |