VisalGel demezsin ki gurbetin senden aşırı olduğu bir yerdeyim kentinden ırağım küf kokan yüreğinin rutubetiyim her susuşunda patlayan mayınım raylarda kan olmaya meyilli yalnızlığım karanlığın şer’re dönüştüğü bu şehir de hüzne visal’im sana firak’ım çağır beni bir aşkın şaşkın telaşıyla düş gözlerime kapının aralığında yüzün.. "ben geldim "demek için vakit gelmedi mi? syrus |