GÜLÜN ZAMANI DEĞİLDİBir gül kanıyor acıdan, Gonca çatlar utancından, Sorma bir şey anlamadan, Gülün zamanı değildi. Sevsem de gülün alını, Yüklensem de vebalını, Eğerken bana dalını, Kim olduğumu ne bildi? Düştüm zamanın moruna, Baktım çıkamam yarına, Uğramadım diyarına, El eder uzaktan şimdi. Bir gün düşerken sarıya, İndirdi beni yarıya, Merhem olmadı yaraya, Amma da hayırsız dedi. Bu gönül neden avare, Yarılırken dere dere, Akar vurulduğu yere ! Olur sonra korkak kedi. Kalkarken beyaz bayrağı, Sırtından kaldırır dağı, Her sevdanın var bir çağı, Herkes bildi, o bilmedi. Bil şimdi, başım belada, Kuşatılmış yalnız ada, Sayıklıyor bak komada, Neden söz verip gelmedi ? Bak haset içinde gonca, Bükülüyor yonca yonca, Bir gün gelip de duyunca, Boş kalan benim elimdi... Hayrettin YAZICI |