Omuzlarıma çöken geceyi
Yavaşça aralıyorum
Adın, tenimde dolaşan
Sıcak ufuk çizgisi
Kendi gövdesinde kıvrılıp
İçimde uzuyor


(Adını içimin ıslak/ kuru/ saklı kıyılarına sürüyorum)


Karanlık
Nefesini tut şimdi
Gölgeleri birbirine değdirip
Usulca ürpert


Gecenin omuzlarını titretiyor dokunuşların
Bedenimde saklanan kıvılcımı
Söylemeden sana
Teslim eden
İnce sessizliğim


(pis-pisgülüşleriminsesi
sakallarının arasında
kayıp bir titreyişte)


Yayları sağlam yatak bul şiirime
Bu gece
Göz ucundan açılıp büyüyen
Bakışlarının kıvılcımında
Kelimelerim sevişecek önce seninle
Sonra ben

Gamzelerimde biriken
Su gölcüklerinden yol bulup
Taşacağım tenine
Bir s gibi kıvrılıp düşecek adım
İsminin uzandığı sonsuzluğa


Kızacaksan şimdi kız
Kışkırtacağım bu şiirle seni
Harf harf soyunmuş sözcüklerimden
Öperken beni
Dudaklarının arasında
Ezilsin bütün hasretim


(Özlemimsin—dipte, dip dibe
içime çöreklenen o sıcaklıkla yandığımsın.)


Ateşin suyunu hissediyorum
Dilinin gezindiği dehlizlerimde
Sana her aralandığımda
Işığı daha da kızışan
Bir açıklığa dönüşüyor /aralık
Sıcak


İki çarşaf gibi düzleşen bedeniz
Katlanıp üst üste
Üşümelerime düşen kızıl
Nefesinle genişliyorum—
Kasılmış yerlerimin açıldığı
O derin kıvama akıyorum

Sen nefes aldıkça
Yeniden biçimleniyorum
Derinleştikçe ben
Kıpkızıl yüzüme yansıyan gece
Seni hissettikçe
Koyu bir su gibi kabarıp
Akışa yol bulan
Yükselen tenimin sesi


Yukarıya tırmanan ateş
Aşağı sarkan sen
Derin çekilişlerde kıvranan su/ben


Gerisini yazmayacağım—
kız/ma
Sana
Sadece sana
Yarına yaşamaya kalsın ötesi


Kapat gözlerini
Nabzımı
Dudaklarının kıyısında tut şimdi
Evet…
tam da şimdi.
Şimdi—

d’al geceme



_beyhude