Dünya kaç döngü tamamladı
Kaç mevsime ev sahipliği yaptı
Şu kainat dedikleri
Ben hala bekliyorum
Yoksun yüreğimin alevi titriyor

Kaç defter eskittim
Kaç mürekkep tükettim
Bir bilsen
Kaç kere iç çektim ufka bakarak
Hep uzakda sandım
Aradım, bazen bıraktım aramayı
Yolun yarısında döndüm bazen
Yine vazgeçemedim

Mevsimler değişti
İnsanlar değişti
Zaman eskisi gibi değil
Daha bir hızlandı ya da kısaldı gibi
Halâ uçuyor kuşlar...
Bir daha bakamadım göğe
Sen geliyorsun, sesin, kokun,
Hatıran geliyor hatrıma

Hep koştum koştum bulmak için
Kendimden uzaklaştım
Kendi içime bile sığamadım
Ev sıktı beni sokağa atdım kendimi
Sokak bile sıktı kalbimi
Nefes, soluk alamadım

İnsanlardan kaçtım sonra
Hem anlaşılmak istiyorum
Hem artık önemi kalmadı diyorum
Birini sevmeyi istemiyorum...

Sessizliğimi, hüznümü soruyorlar
Kalbimi kimse görmüyor
Acımla mücadele ediyorum anlayacağın
Bir ateş oturmuş sanki kalbime
Başını bir aşağı eğiyor,
Bir sağa bir sola dönüyor yüzünü
Ahh bir yağmur yağsa içime
Bir hasratim birde içimdeki yangın
Hiç eskimedi,
Biraz fazla kaldım sende galiba.
Keşke her şey başka olabilseydi
Ya da ben en azından değişebilseydim...

Hiçbir şey, hiç kimse eskisi gibi değil
Ne de ben eskisi gibiyim
Tahammülsüzleşiyorum
Gittikçe daha da içime kapanıyorum...
İçimi kimseyi dökemiyorum
Bir dinleyecek var mı?
Onuda bilemiyorum
Halâ bildiğin gibiyim anlayacağın...

Gündüz dönümünü tamamladı
Karanlığa teslim oldu yeryüzü
Hava kararınca başka hasret dolar içime,
Bir başka üzülürüm

Uğramadığım o kadar çok yol varki...
Aynı vakitte denk gelmediğimiz
O kadar çok zaman varki...
Aynı müziğe üzülmediğimiz
Aynı satırları dönüp dönüp okumadığımız
Ne kadar çok sene geçti
Gülüşüm ince bir buruklukla silindi yüzümden
Her zaman
Hayatın kıyısından geçiyorum
Yaşayan insanları seyrediyorum...