Elde Var Dileğim
Seninle el ele olmak, en güzeli bu
Kafdağı’nda bıraktığımız umutları çekip almak… Sabırla en çetin kayaları bile deler su; Elde var bir: Dileğim Ferhat’ın olmak. Sabah yıldızı beklemekten usandı mı? Kulağı yerde nergisin sıkıntısı ne? Gece nöbetçisi kesilen gözlerin yandı mı? Elde var iki: Dileğim Kerem’in olmak. Gözlerimde umudumun türlü rengi parlıyor, Kalbimde özlem ateşleri alev alev yanıyor. Bulutlar rengini ne kadar keserse kessin; Sonunda gökyüzü yeniden mavileşiyor… Umut, efsane sevdamızın tetikçisi Anaç güvercinler gibi kanatlanıyor… Kafdağı’nın doruklarında bir tanem, Mutluluk bayrağımız dalgalanıyor. Yollarımızı kim tutarsa tutsun, Ayvaz’ım var Korkum yok eşkıyadan, haramiden… Soylu süvarilerim mor dağları aşıp geçiyor; Elde var üç: Dileğim Köroğlu’n olmak. Sen ve ben, el ele tutuştuğumuz gün Özlemdi, elemdi, kederdi ne varsa bir tanem, Yıldız yıldız yakamızdan usulca kayıp gidecek; Elde var dört: Dileğim ebedî Şehzade’n olmak. Sevda köprümüz yeni baştan kuruluyor, Delişmen yüreğim yine tutulmuyor. Sihirli anahtarım cennet ya da cehennem de olsa; Elde var beş: Dileğim Deli Dumrul’un olmak. Oyhan Hasan BILDIRKİ |