Nihal’in Nefesi

Nihal’im,
Rüzgârın ta kendisi fısıldıyor senin adını.
Her dokunuşunda esintinin, yüzün düşüyor içime.
Her kokuya sinmiş, kalbinin sırrını taşıyor âlem.

Ben bekliyorum Nihal’im,
Rüzgârla bana ulaşan her nefesini bekliyorum.
Görünmeyen âlemlerden haber getiren
O ilahî dokunuşu, o esintiyi bekliyorum.

Nihal’im,
Sen, bendeki seyr ü sülûkun mânâsısın;
Ben ise senin izinde, her anına âşık,
Kendini arındırmaya çalışan bir derviş.

Rüzgâr ne zaman yüzüme dokunsa,
Bil ki o, senin kalbinden taşan sabırdır,
Sevgidir, muhabbettir.
Bu dünyanın karmaşasında
Ruhuma huzur veren, senin nefesindir.

Nihal’im,
Seni beklemek bende bir ibadet,
Seninle aynı âlemde soluk almak ise
Vuslattır, tamamlanmadır.

Her rüzgâr bir işarettir bana:
Seninle yürünecek yol,
Sonsuzluğa açılan bir kapıdır Nihal’im.