Ceplerim Kötü Şiirlerle Dolu
Gürültülü,geçiyorum,
Kırk yaşımın kıyılarından Ceplerim kötü şiirlerle dolu Anlatılacak hiç bir şeyim yok Ben bu bozuk düzenin hesap bilmezi Ben bohçasız kızların çirkin sevgilisi Ne mülk, ne şöhret, ne para sesi Alt tarafı bir ceketim vardı Kolay oldu hep alıp gitmesi Serseri falan dediler işte Pek sevenim olmadı Doğrusu ben de kimseyi çok sevmedim O kızın dışında Annemi çok üzdüm Evden kaçtım, Şiir yazdım, Karakollara düştüm. Kimilerine göre okudum Adam oldum Üç milyar kadından onu seçtim En geçimsizini En hatır bilmezini Ruhum militan bir solucandı Hep dışına sarkan düzenin, Düzenleyenlerin inadına Parçalandıkça çoğalan bir solucan Sövdüm saydım Karıncayı bile ezmedim oysa Yasadışı düşüncelerim oldu Yasadışı hiç bir şey yapmadım Ağabeylerim gibi… Şimdi içimde mahmur bir çocuk Dokunsan ağlayacak gibi Ak düşen saçlarıma bakıyor Hani imkanı olsa Yırtıp göğsümü Kaçacak gibi… |
Şiir de şiirdi hani
yüreğine sağlık