Işığa Çarpan Ses
günün geceye dönmüş yüzüyüm
soluğum rüzgarın önüne kattığı yağmur sesi… sağanaklara teslim yüreğim... kimliksiz kentte yönsüz y o l s u z u m! hem onsuz... karanlık bir orman geçiyor bakışlarımdan gri bulutun gölgesinde gittikçe küçülüyor gök/yüzüm… gerisini ne siz sorun ne ben söyleyeyim! tam üç yıldır o kara yağız erkekle… yalanım varsa aksın iki gözüm önüme… kaç ayrılık çivilenir yalnızlığın gözlerine kaç gecenin arkadaşıdır sırnaşık şiirler iyi bilirim… ekmeğin undan doğduğu gibi işkenceye sürgüne göğüs gerip gülümseyen şairleri de çok iyi bilirim… amma velakin! kirli sakallarını kasılarak sıvazlayan deli bozuk hayata nasıl katlandığımı bilemeden sancılı mısraların ardına düşerim… yoksa! sesi ışığa çarptığı için mi şiirin… Aslı Aydın |