son dizeler gerçekten etkileyiciydi..

ve bildiklerim aslında bilmediklerimmiş
onun için akşamüstleri...
Oturup pencere dibine,
Bana gelişini seyredeceğim…

Çünkü seni almaya “aşkla” geleceğim…

...

Bir kalp kuyuya düşerse, kalp daralmaz kuyu daralır
bense derin ve karanlık bir kuyunun başındayım
Bir ben gibisi olmayacak aranızda
hiçbirinize benzemediğim kadar, hiç biriniz benzemeyeceksiniz bana
acım acınızdan, gücüm gücünüzden çünkü çok daha fazla

Yükselmek için düşmek
arınmak için kirlenmek
yeniden doğmak için ölmeli insan bir kere
ruh olmak için teni yakmalı kadın

yine dirilecek olmanın emniyetiyle ölümlü oluşumu çok sevdim
Bana dair ve bana rağmen var olan bir dünyada büyüklüğü,
yitirdiklerinin çokluğuyla ölçülen bir Züleyha kalbi olacağım.
Senin zindan karanlığın benim özgür aydınlığıma denk düşecek,
o kadar karanlık olacağımki
sancıyla elimi attığım fundalıklar mavi çiçeklere dönüşmedi henüz,
ama aslolan kalp olacak ve hayatı sonradan bulacağım.

Güzel bir anlatım ve güzel bir çalışma olmuş...Kutlarım
başarıların devamını dilerim

selamlar

Bilmek ve bilmemek ile ilgili felsefik bir şiir gibi geldi bana. Tebrikler.

Tamam şiir bil(me)dikleriniz üzerine kurulu ama şiirin içinde çok fazla geçmemiş mi bu kelime...
Kurgusu güzel, belki ayıklanmalı birazcık...
Eleştiriye açık olduğunuzu umarak, saygımla...

ve bildiklerim aslında bilmediklerimmiş
onun için akşamüstleri...
Oturup pencere dibine,
Bana gelişini seyredeceğim…

çok güzeldi yüreginize saglık