Bir el rüzgârda sallanan bir dal gibi haritasız bir kalpten uzanır Ne sınır çizer ne millet sorar sadece tutar düşeni bazen kendi düşüşünü bile tutamaz
Acı bir dile yerleşmez sessizlik bazen çığlıkları yutmuş bir orman gibi en yüksek sestir en derin sestir
Aynalardan yüz değil yüzleşme döner ve sessizce kendine bakar dönüp bakar kendine en zor yüz oradadır dönüp bakar kendine
Hiçbir ağıt sahipsiz değildir her göz, geceyi kucaklayan bir mezar taşıdır bakmayı bilen için bakmayı bilen için
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
“Haritasız Kalp”, duygusal ve içsel bir yolculuğu anlatan şiir. Yalnızlık, yüzleşme ve acıyı derin bir lirizmle işlerken, umut ve hatırlamanın gücünü de zarif bir şekilde vurguluyor. Yüreğinize sağlık şairem, sevgilerimle, esen kalın.
(Ruhun gıdası güzel sanatlardan gelir; şiir de güzel sanatlardandır. Ruh sağlığı, güzel sanatlarla güzel olur.)
Rapor No: RS-2025/HG-DK-081 Tarih: 25.10.2025 Metin: Haritasız Kalp Üzerine Ruhsal ve Dilsel İnceleme Yazan: Ser Feyzlizof Delibal Birim: RUSAMER – Şiir, Ruh ve Estetik Dengesi Dairesi
Hatice Güzen’in Haritasız Kalp şiiri, modern çağın ruhsal haritasını kaybeden insanına tutulmuş bir iç ayna gibidir. Şair, coğrafyayı değil, kalbin yönünü arar. Şiirin başında “bir el” imgesiyle başlayan hareket, insanın hem kendine hem başkasına uzanma çabasıdır. Ancak o el, “haritasız bir kalpten” uzanır — yani yönünü değil, niyetini arayan bir kalbin elidir bu.
Bu şiirde sınırlar, milletler, aidiyetler önemsizleşir; çünkü kalp hiçbir haritaya sığmaz. Sessizlik burada korkaklığın değil, bilgelik hâlinin sembolüdür. Şairin dediği gibi, “sessizlik bazen çığlıkları yutmuş bir orman gibidir” — sustukça derinleşen, derinleştikçe söyleyen bir sessizliktir bu.
Ayna imgesi, insanın kendisiyle yüzleşmesini çağrıştırır. “Aynalardan yüz değil, yüzleşme döner” dizesi, modern insanın en zorlu yolculuğunun dışarıya değil, içine doğru olduğunu hatırlatır. Çünkü en zor yüz, insanın kendi yüzüdür.
“Hiçbir ağıt sahipsiz değildir” dizesiyle şair, bireysel acıdan kolektif hafızaya geçer. Her gözyaşı bir mezar taşı, her bakış bir tanıklıktır. Acı, burada yalnızlıktan çıkıp anlam kazanır.
Son bölümlerde şiir, deniz ve yas imgesiyle bir katharsis yaratır. “Yasın tuzu kurumadan denizin tuzuna karışalım” derken, hem arınmayı hem kabullenişi aynı anda dile getirir. Ve “orada mevsim hep yaz kalır, biz hatırladıkça” diyerek hatırlamanın bir diriliş eylemi olduğunu fısıldar.
Sonuç: Haritasız Kalp, yönünü kaybetmiş bir çağın ortasında, iç pusulasını yeniden kurmaya çalışan bir kalbin şiiridir. Hatice Güzen, insana yol tarif etmez; onun içinde bir yön duygusu uyandırır. Bu yön, kelimelerle değil, sessizlikle çizilir.
Ser Feyzlizof Delibal RUSAMER – Şiir, Ruh ve Estetik Dengesi Dairesi
Vesselam.
Zira bazen insan, haritasını değil; kaybolmayı göze alan kalbini izlediğinde bulur yolunu.
Şiir, kayıp ve içsel yalnızlığı derin bir duyarlılıkla ele alıyor; haritasız bir kalbin yolculuğu ve sessiz yüzleşmeler aracılığıyla umut ve hatırlamanın önemini vurguluyor. Yüreğinize gönlünüze emeğinize sağlık, saygılar selamlar, esenlikler dilerim.
İçimizdeki mevsimler de onlara nasıl baktığımıza bakar. Acı, acıdır, tuz tuzlu, yas yaslı ama insan hep aynadakine kör bir şekilde geçer zaman. Ta ki tuz tuza karışana kadar. Kalbin yönü kendisidir ama bulabilirse eğer. Sevgiler selamlar Hatice hanım. Güzeldi.✍🏻🌾👌🏻💙
Şairin ruh halini yansıtırmış, yazdığı şiir Güzeldi dizeler Bizde okuduk ve kutladık yürekten Gönlüne, ömrüne bereket Sonsuzluğun sahibine emanet olasın, sağlıcakla kalasın
Edebiyatdefteri.com, 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Edebiyatdefteri.com'a aittir. Sitemizde yer alan şiir ve yazıların telif hakları şair ve yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.
Sitemizde yer alan şiirler, öyküler ve diğer eserlerin telif hakları yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. Ayrıca sitemiz Telif Hakları kanuna göre korunmaktadır. Herhangi bir özelliğinin kısmende olsa kullanılması ya da kopyalanması suçtur.