Beklemek bir kapı
Ama kapının ardı sonsuz,
Bir adım atsam dönerim başa,
Zihnimde sen, her köşe başında.

Bir saat daha geçer
Ama zaman ağır, sessiz, boş,
Her dakika seni çağırır,
Her saniye adını taşır gizlice.

Gözlerim kapalı bekler
Ama rüyalar bile senle dolu,
Bir hayal geçer, bir gölge gibi,
Ve ben uyanırım hâlâ sen yoksun.

Kalbim ritmini unutur bazen
Ama aklım seni sayar,
Bir çığlık sessizliğe düşer
Ve yankısı beni sarar, boğar.

Bir şarkı dinlerim, tamamlanmaz,
Sözler eksik, notalar kırık,
Sen gelmeden bitmez melodi,
Her ses bir bekleyişe dönüşür.

Bir sokak geçer gözlerimden
Ama hep sensiz, hep yarım,
Gülüşün düşer düşlerime
Ve kalırım kendi içinde bir gölge.

Rüzgâr eser, adını taşır
Ama ulaşmaz bana, uzak, sessiz,
Bir kuş geçer, ama dönmez,
Her kanadında bekleyiş saklı.

Bir kahve içerim yalnız,
Bardağın sıcaklığı bile eksik,
Her yudumda seni hatırlarım
Ve her hatırada biraz kaybolurum.

Bir mektup yazarım boş sayfalara
Ama kelimeler seni bulamaz,
Seninle başlar, sensiz biter,
Bekleyişin ikinci yüzü bu işte.

Bir ışık yanar uzaklarda
Ama gözlerim görmez,
Kalbim bilir, sen gelmeyeceksin
Ama yine de beklerim, istemsiz.

Ve gece iner, yıldızlar susar,
Her sessizlik bir çağrı gibi,
Ben hâlâ beklerim,
Bekleyişin ikinci yüzünde, sessiz ve terk edilmiş.

HABİB YILDIRIM / BÂİN-İ ADLÎ
(23 Ekim 2025)