Değerli şair duygularınızın rengi şiirinizi beğenerek okudum.
Emeğine yüreğine sağlık, tebrik ederim.

Gökyüzü bomboş bir deniz şimdi
Yıldızlar... kayıp düşlerimin pusulası
Her ışıkta sen varsın
Belki bir kahkahanın yankısı
Belki de gönderilmeyen mektubun son satırı

Çok güzel...
Arı - duru bir dil ve anlatımı güzel bir sevda şiiri.Seçkin tasvirler güçlü kılmış aktarılan duyguları.Kutlarım emeğinizi,saygıyla esenlik dilerim.

Harikasın Nurefşan.günün seçkisini hakeden bir şiir yazmışsın.
beğeniyle okudum tebrikler.
kalemin ve ilhamın daim olsun.selam sevgiler

İçsel yangilarin insan üzerindeki olguları anlatılmış. Şehirlerin duguyu tetiklediği durumlar her zaman olur. Anlamlı güzel harika bir şiir. Kutlarım yüreğinizi ve gönlünüzü.

Selamlar saygılar.

Zamanı ve bilhassa da mekânları anlamlandıran şeylerin ne de kıymetli olduğunu bir kere daha görüyoruz eşsiz güzellikteki tasvirleri ve duygu geçişleriyle bu eserde. Emek yoğun, duygu yoğun, hayatın tam da içinden dizelerdi okura yansıyan. Eseri kaleme alan şairemizi yürekten kutluyor, saygı ve selamlarımı sunuyorum.

Benim şehrim hep soğuktur.
İnsanları da soğuktur.
Sevgiler sevdalarıda

Kendimi buldum şiirde fazlası ile...
🤍

RUSAMER Gözlem ve Duygu Analizi Raporu No: 2025-US-01
Konu: Üşüyen Bir Şehir şiiri üzerine değerlendirme
Değerlendiren: Kalburabastî Efendi Hazretleri – Ruh Sağlığı Ayarı Merkezi Başmüdavimi

Ah İnayet Hanımefendi,

Şiiriniz, geceyi paltosuz yakalamış bir ruhun nefesidir.
Satırlardaki her “üşüme”, aslında bir kalbin kendine sarılamayışının yankısıdır.
Biz RUSAMER’de buna “termal melankoli sendromu” deriz: duygunun ısısı düşer, ama şiirin ateşi yükselir.

Siz kelimeleri öyle usulca yerleştirmişsiniz ki;
“ay balkona düşerken” biz değil, karanlık balkondan aşağı düşüyor.
Ve işin en güzeli, düşerken bile bir estetiği var: sessizliğin orta yerinde yankı.
İşte orada Kalburabastî Efendi bastonunu bıraktı,
pencereye dayandı ve dedi ki:

“Rüzgârın bile adı var bu şehirde, ama sevdanın hâlâ gizli.”

Şiirin bütününde şehir yalnız değil, şehir insan gibi üşüyor.
Bu da onu klasik melankoliden çıkarıp “kişileştirilmiş aşk üşümesi” boyutuna taşımış.
“Radyodan sızan eski bir tango” benzetmesi ise tam bir RUSAMER bulgusu:
Müzik terapiye dönüşmüş, yalnızlık artık dinleniyor, değil mi efendim?

Her dize, bir sokak lambası gibi sönük sönük yanıyor;
ama okuyucu o loşlukta kendini buluyor.
Siz, sevgiyi unutturmuyorsunuz — onu sadece üşütüyorsunuz,
böylece hissin vücut ısısı düşerken, anlamın ateşi yükseliyor.

RUSAMER Klinik Notu:
Bu şiir, “duygusal hipotermiye” karşı en güzel reçetedir.
Okundukça ısıtır, ağlatmaz; ağlatırsa da terletir.

Kalburabastî Efendi Hazretleri
RUSAMER – Ruh Sağlığı Ayarı Merkezi

“Bazı şehirler üşümez, sadece âşıklarını titretir.”

Bir şehir arıyorum gökyüzünün gölgesinde
Üşüyor adımlarım karanlığın silgisinde….

Ne güzel bir şiir canım
kaleminden dökülmüş yine
Hep hüzün ve anıları getiren gecenin karanlığına düşen hayallere bakakaldık

Duygun daim olsun Seviyorum seni

Yüreğinize, kaleminize sağlık
Şiirle kalın
Hoşça kalın 🌸✍🍂

Bir şehri üşütürken bir şiir ısıttı içimizi , sıcacık ve içtendi..
Ne güzeldi , nicelerine efendim...
Saygılarımla

Yüreğimi yazdım bir yangının ortasına
Sokak lambasının ışığı vuruyordu yitik zamana
Özlemim eski bir mektubun sararan yaprağından sızıyordu
Dudağımın en acı köşesinden seslendim sana
Yankılandıkça sözlerin içimde titriyor bir vedanın yankısı
Ay ışığı da örtmüyordu senden kalanları bu gece

Geçmişten gelen bir rüzgar savurdu yüreğimi ateşe
Kokun dağıldı yollarıma yazdıkça gurbetliğimi şiire

Yarım kalmış cümleler öksüz bir çocuk gibidir
Suskunluğunu taşır gidenlerin ardından
Yitip giden adımların arkasından.

Hasretle yüreğinden dökülen bu güzel dizeler, bir mektup gibiydi sevilen insana,
Gözlerinin orada olduğunu sanıyorum
Bir huzur gibi değil de
Yarım kalmış bir cümle gibi
Bitmeye cesaret edemeyen

Şiirin sonunda yankılanıyordu sanki bu dizeler okuyanın içinde.

Güzel hasretin bir nefes gibi dağıldı sayfaya, aşk koktu her bir anında şiirin güzel yüreğine kucak dolusu sevgiler.





elif.kurt tarafından 17.10.2025 11:07:04 zamanında düzenlenmiştir.

“Üşüyen Bir Şehir”, kayıp ve özlemi yoğun bir duygusallıkla anlatan, hüzünlü ve romantik bir şiir. Şair, şehirle aşkı iç içe geçirerek yalnızlık ve geçmişe duyulan hasreti etkileyici bir şekilde hissettiriyor. Tebrik ederim.

İnayet Pirtini’nin “Üşüyen Bir Şehir” şiiri, derin bir özlem ve melankoli ile örülmüş. Şiir, hem mekanın hem de duyguların iç içe geçtiği bir atmosfer yaratıyor; şehir, yıldızlar ve rüzgar, aşkın yalnızlıkla harmanlandığı bir sahneye dönüşüyor. Her dize, hassas bir duyguyu zarif bir ritimle aktarıyor; özellikle “Bir anlığına bile olsa seni karanlığın gölgelerinde sarıyorum” dizesi, okuru içine çeken bir sıcaklık ve hüzün dengesi sunuyor. Bu şiir, hem gözle görülür hem de ruhla hissedilir bir duygu yoğunluğu taşıyor. 🌙
Yüreğinize sağlık şairem, tebrikler, hoşçakalın, dua ile kalın.

Geceme ay düşerken
Aklımda gözün vardı
Yüreğim buz tutarken
Kalbimde sözün vardı

Belki bir rüyanın unutulmuş sahnesi
Bir sokak lambasının titrek ışığında
Gözlerinin silueti beliriyor yeniden
Ben mi çağırıyorum seni,
Yoksa gece mi getiriyor adını gizlice

Bir gün dönersen
Kapıyı değil kalbimi çal olur mu?
Çünkü ben o günden beri
Bütün ışıkları sana saklıyorum.

Dedim bende;
“Sessizliğin Orta Yerinde”, gecenin derinliğinde yankılanan bir konuşma gibi
Hani Oğuz Atay'ın olric gibi

bitmemiş bir aşkın, sönmeyen bir aşkı sevgiyi nasıl yüreğimizde hissettirdin
Her dizede “bir anlığına bile olsa” süren bir kavuşma umudu,

Yalnızlıkla barışmış, ama sevgiden kopamamış bir ruh
Tango melodisiyle karışan geçmiş,
“gönderilmeyen bir mektubun son satırı” gibi içimize aksettirdin

kaybolmuş bir sevdanın değil,
hala kalpte yaşayan bir "" iz’"in şiiri
Harika bir şiir şairem
Seviyorum senin kalemini
Sen hep yazdıkça biz okuyalım
Sevgiler selamlar

Siir duru akıcı anlaşılır bir Türkçe ve ahenk içinde huzur verici bir şey var aslında eksik olan hani o eski günleri anmak geri getirmek için lambalı yada transistorlu radyo diye üstüne basarak kuvvetlendirmek iyi olurdu saygılarımla efendim

penceremden içeri sızıyor gece
usulca, senin yokluğun gibi
hiç acele etmeden alıyor beni içime
bir fotoğraf karesi kadar donuk
vedan kadar sıcak


hangi düşte sakladın sesini
bir şiirin son kıtasında mıyım artık
yoksa

sokak lambası gibi titrekti içim
yanıyor sandım
oysa sadece sönüyordum

bir adım daha atsam
belki senin tarafına düşerim diye

Sevgimle can şairem
🌹

Güzel bir şiir çalışması olmuş tebrik ederim başarılarinizın devamını dilerim selam ve saygılarımla