Öyle bir yara açtın ki yüreğime.
Öyle incitdin ki kalbimi.
Belkide birdaha güvenemem kimseye,
Sana güvendiğim gibi!

Bir daha bir çift gözün cehenneminde ki,
Ateşe atamam kendimi.
Sen kendime söylediğim,
En güzel yalanımsın!

Artık hatırlamıyorum seni,
Gömdüm kalbime.
Unuttum seninle yaşadığım her şeyi!

Kendimi kandırdım, yalandı işte sevgili yalan.
En güzel, en masum , yalanımdın benim.
Kendime söylediğim en masum yalan!

Sevgili ben seni kalbimde öldüremedim belki.
Ama kendimi öldürdüm, inancımı,
İnsanlara olan güvenimi öldürdüm.
Sen sadece bende görmek istediğini gördün.
Gözlerinde kayboldum, nefesinde boğuldum,
Sevgili anlamadın!

Bense tüm vefasızlığına rağmen,
Hâlâ senli hayaller kuruyorum!

Mesela bir gün kapım çalsa, ve sen gelsen,
Diyorum.
Ben sarılsam sana ve unutsam.
Tüm acılarımı unutsam.
Anlıyorsun beni değil mi?

Ben bir gün olsun kırmadım gururunu,
İncitmedim seni.
Tek suçum seni sevmek oldu,
Yıkılışım bu suçumun bedeli.
Ve yüreğimdeki tevbenin nedeni,
Sensin bu deli sevdanın, yalancı keremi!

Her gece gökyüzüne bakıyorum.
Belki bir ihtimal, kayan bir yıldızda,
Buluşur gözlerimiz.
Ve aynı dilek için açılır semaya ellerimiz.
Birlikte amin deriz , ha sevgili, olmaz mı?

Sen benim kendime söylediğim,
En güzel yalan oldun.
Aslında nefes almak yaşamak değildi,
Bunu sen benden gidince anladım.
Belki bir gün yine kesişecek yollarımız,
Sen yorgun ben kırgın.
İç çekerek bakacağız boşa geçen yıllara.
Aşk zannetdiğimiz,
Kendimizi inandırdığımız hatalara!

Belkide artık gitmek gerek ha sevgili,
Veda etmek gerek her şeye.
Eğer geri çekilmek kaybetmekse,
Ben en güzel yıllarımı kaybettim sende.
En masum duygularımı.
Sen kendime söylediğim en güzel yalan.
En tatlı yenilgim.
Tutamadığım sözüm.
En masum yanım oldun.
En masum yalan!

...... Meryem Keskin.....
......23.09.2016.........