Şimdi burada annenin oğula mı sevgiliye mi hitabı önemli
diğerlerine baktım yorumlara annelik ön planda neden bende öyle çağrışım yaptı bilemiyorum ama belki Ankara damarımdan Bak oğlum yürü git işine deriz ya :))) ben onun için anladığım yerden döküleceğim sana evlada böyle mi seslenir bir ana diye de düşünmedim değil....
ama şiir yazdıktan sonra okuyanın tasarrufundaysa benim nazarımda bu bir başka ananın oğluna yazılmış diye düşündüm...

Yani belki “oğlum” diye hitap ediyorsun ama orada gerçek anlamdan çok kalpten kopan bir sevgi, bir aidiyet var. “Adın benim sesime yakışıyordu” derken sadece bir isimden değil o kişinin en çok hangi sesle hangi kalpten hangi dünyadan var olduğunu söylüyor. Çünkü sevgi en güzel haliyle o özel yerde o özel sesle yaşar. Onun için değil midir sevgilinin sesinin bülbüle benzetilmesi....

Sonra “Yabancı bu lehçenin işi ne dudaklarımda?” sevginin artık anlaşılmadığını belki de kopukluk olduğunun sen haliyle gösterilmesiydi. Çünkü bazen sevgi dilimiz değişir birbirimizi anlamakta zorlanırız kelimeler bile yabancılaşır. O yüzden orada bir özlem bir kırgınlık var. Yabancılaşmak... aynı ev içinde bile zorken lehçelerin bile yabancılaşması tahammülsüz bir acı bence

“Ben sustuysam, şimdi seni kim böyle sever, kim kulağının kenarını senin için süsler?” suskun kalmanın yarattığı yalnızlığı anlatıyor. Ah be kuzum sevgi sözlerle sesle yaşar. Eğer biri sustuysa orada artık sevgiye ait bir boşluk oluşur.

“Sen olmazsan, benim dilim kime ait olacak?” o kadar içten ki... Derin bir nefes alıp kocaman yutkundum....Sevginin insanın kimliğini kendini ifade etmesini nasıl sarıp sarmaladığını nasıl da anlatmışsın dedim. Sevgi yitince dil, yani o kişinin dünyası yalnız kalıyor yetim kalıyor.

“ben seni çok sevmiştim, ama şimdi aramızda bir mesafe var bir kopukluk var ve bu beni çok üzüyor” demişsin aslında ama bunu öyle güzel öyle dokunaklı kırgınlık özlem sitem teslimiyetle söylemişsin ki ne desem dedim...

Bilmiyorum doğru mu okudum şiiri ama anne oğul ilişkisinden ziyade hasret ve kayıp vardı daha farklıydı yani bir annenin bir oğula hitabı gibi gelmedi bana... yanlış okuduysam da ne yapayım ne deyim kuzum...

Ama biliyor musun en çok senin lehçenle konuşmayı seviyorum ve sesim ulaşamasa bile mısra mısra sarıyorum seni ve öpüyorum en kokulusundan acılarını...