Bir düş takvimi b/elledim ellerini
İnce ve soğuk…
Bense diken üstü bir zeminde yerleşik hazan tanrıçası
Nameler kat izim
Aşk ise endamım
Meali ölüm kokan
Fermanım.

Öncem ulvi aşk ise neşri
Nesnelerden s/üzülen duman misali
Ya da gergin bir ipte yürüdüğüm çok mu belli?

Kutsanmış aşklar tanrıçası
Hüzün ertesi hazanda saklı
Ne olmuş ki devrik bir cümleye meyletsem…
Varsıl bir ikametin sökük perdeleri
Aşktır rabıta
Özlemdir şevkin kırgın teli
İmkânsızlıkla büyüyen masalımda
Gözümde büyüttüğüm renklerin firari mealleri:
Griden çıkıp da yola
Karayı alt ettiğim…
Dallanmış budaklanmış söylemlerden
Ansızın firar ettiğim.


Cüssem ne ki hem?
Hemhal olduğum sevginin titrinde doğan güneşim
Yâdında mazinin
Yarenimden uzak geçen günlerin koyu gözleri
Özlerim özlerim hem de nasıl;
Gözlerim yolunu kül tutmuş nidalardan sekerim
Çokluğumdur azımsanan
Yokluğumdur kiminde neşe yaratan
Oysaki ben en çok Yaratanı sevdim

Bol keseli bir mihrak
Endamlı bir sağanak
Aşkın kuvözünden doğan dolduran gözlerimi alabildiğine senden uzak
Göz ucum
Kulak arkası
Sözcükler kopçam
Kopamadığım hazan
Kolluk kuvvetim ise hüsran

Dağ tepe aşan bir kurt gibi
Oysaki kuzuların sessizliğine sığınan
Endamlı bir minvalden gelip de yüreklere sızan

Minvalim gün
Miadı doldu madem dünün
Mealim ise yarın
Taslaklar ve tutsaklar şehri
Kaportası çürük bir masal
Kâh yarım kalan
Kâh yarınlara ağıtlar yakan
Ucu yanık kâğıdın ve silik yazımın fermanı
Kap kaça uğrayan kalemden ziyade
Kale duvarlarına asılı
Kalbimden önce yavru kuşların naif kanadı

Düşmeye gör!
Düşsün yeter ki yakamdan hüsrana b/andığım ömür
Yeniden ayağa kalkmakla yükümlü bir yağmur damlası
Anbean büyüyen
Günbegün gözümde tüten
Aşkla özdeş bir seyyah
Koyultulmuş gözlerimde çakan şimşek
Kavuran o ateş oysaki soğuk içim
Seferisi hüznün mahcup gönlüm firari gözlerim
Bir milat ki şafak
Bir inat ki aşk
Bir coşku ki yeniden doğmak…

Birden tüme varan
Bazen yoktan yola çıkan
Varlığım kadar uçuk bir masal
Hazanın tanrıçası adeta kelam
Gök miğferim
Toprak ebedi ikametim
Araf’ta kalan soyut namelerim
Nasıl ki bir b/ölü iki aşk
Sağaltan acımı yeter ki kimse sokmasın nifak

Sonlanmadan gün
Gece iken yüküm
Varla yok arası kimi zaman verilen hüküm
Yâdım
Yandığım kadar içime yağdığım
İkiye varmadan tastamam
Varsın olsun noksan
Kâh hicabım
Kâh mihrabım
Gömülü ağıtların tanrıçası
Kursağımda kalan o son cevabın
Nesrinde şiir
Neşrinde ömür
İthafım ise s/onsuzluğa
İkbalim kadar dünümden sektiğim bir rota
Ey, kader
Sensin sen başım gözüm üstüne…



Ve yine döküldü kalemden yorgun bir seher,
Sığmadı satırlara, taşkındı heceler,
Küllerimden doğdu muamma bir hüner,
Aşka adadım her solukta gönlümü,
Kaderin dizinde büyüdü ömrümün şiiri./ TEŞEKKÜR EDERİM MÜJGAN AKYÜZ HOCAM



Kaderimde Yazı Var

Selam verdim hop dedi,
Seviyorsan kop dedi,
Niyetin aşk-meşk ise,
Önce nikah yap dedi.

Başındaki yazmanın,
Alı var, beyazı var.
Yar seni unutamam,
Kaderimde yazı var.TEŞEKKÜR EDERİM HOŞOĞLU HOCAM


____naz ve an
oydu beni yaşarken dünyadan koparan
harcadım onca ömrümü..
kurtaramadım gönlümü , kış güneşi nazından
dedi ; unut beni
__dedi olmaz ikimizden
an / durdu kurtaramadım canımı dünya toprağından !!
LESKÜY NARUT ŞAİRİME TEŞEKKÜR EDERİM

Ne güzel’di şiir.
İçinden,içimden geçenleri çekip aldım,
Kıskandım başka gözlerden,
Sakladım başka gönüllerden.

Ne güzel’di şiir.
Ruhumda yatan
Soruların cevapları vardı içinde.
Tek tek söküp aldım
Üç bilinmeyenli denklemlerin
Cevaplarıydı sanki onlar...

Varla yok arası yaşam
Bir sela sesi kulaklarımda
Bir varmış,bir yokmuş hayat.
İşte geldik,işte gidiyoruz.
Ne varsa bizden dünyada kalan.
Biraz kahır,biraz pişmanlık
Ve bir gözyaşı
Bir kıymık Sevgi,belki de...TEŞEKKÜRLER TUĞAL KÖSEMEN HOCAM