Yalnız seni sevenleri sevmek sevgi değil, değiş tokuştur. CENAP ŞAHABETTİN
Paylaş
KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
Bana İstanbul'u anlat
Doğu Baran
0,0 / 0 kişi ·0 beğenme · 6 yorum · 1071 okunma
 Bana İstanbul'u anlatnefesinin öptüğü ıssız sokaklarda derlitoplu ve kestaneyanığı kokarken saçların nasıl çıkmıştık ilk fotoğrafta yabanıl kuşlar çatıları mesken tutarken Galata’da patentli bir yalnızı kucaklarken Tophaneden geçen paslı tramvayı buğusun da kahveyi ve kömür kokulu nargilenin duman / dumanladığı Üsküdar iskelesinin cefakar yolcularını anlat olağanca kızıllığını yüklenirken güneş nasıl alıp gidiyorsa başını doğacak sabahları anlat örselenmiş baharların şişe çeviren akşamcı çocuklarına falaçan ızdırap zedelerin ağlamaktan kaçırdığı sevgilileri ve annelerin bir tutam şerbetotu kaynatırken nasıl hüzünlendiğini anlat bana ve İstanbul’u ve seni nasıl sevdiğimi |
Şiiri Değerlendirin
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Bana İstanbul'u anlat şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Yorumlar
BANU ULUDAĞ
11 Kasım 2008 Salı 00:13:11
Cevap Yaz
alicengiz oyunu
10 Kasım 2008 Pazartesi 23:35:17
...
önce kanatlarını açıyorsun
derin ve kayıp bir mavinin içinde süzülüyorsun
adım başı kokuşmuş bir semt adı karşılıyor ruhunu
utanma
ayıpların sergisidir bu şehir
her kaldırımda yitik bir efsane
boylu boyunca seriyor kendini düşlere
işte oraya düşüyorsun
taş soğuk
ten sıcak
istanbul araf
koyu bir yalnızlıktan sızıyorsun
tam tünel çıkışı
üstü kadın
altı erkek
bir yani piç
hep hiç karşılıyor
işi bitmiş direkte intiharını
asıldıkça doğuyor sabah
sen sevdikçe bitiyor gece
bu şehir sana ağlıyor
sen ağladıkça kendine...
...iki sokak ötesi huzur aslında, aradığımız keşke o olsa bu şehirde...keşke...
önce kanatlarını açıyorsun
derin ve kayıp bir mavinin içinde süzülüyorsun
adım başı kokuşmuş bir semt adı karşılıyor ruhunu
utanma
ayıpların sergisidir bu şehir
her kaldırımda yitik bir efsane
boylu boyunca seriyor kendini düşlere
işte oraya düşüyorsun
taş soğuk
ten sıcak
istanbul araf
koyu bir yalnızlıktan sızıyorsun
tam tünel çıkışı
üstü kadın
altı erkek
bir yani piç
hep hiç karşılıyor
işi bitmiş direkte intiharını
asıldıkça doğuyor sabah
sen sevdikçe bitiyor gece
bu şehir sana ağlıyor
sen ağladıkça kendine...
...iki sokak ötesi huzur aslında, aradığımız keşke o olsa bu şehirde...keşke...
_yüRekTen_
10 Kasım 2008 Pazartesi 21:45:26
Istanbul'u ne kadar anlatirsak anlatalim eksik kalir sair.. anlatilmaz yasanir, sadece ve sadece yasanir o sehir.. ordan ayrilanlarda eksik kalir biraz, siir gibi, sevgili gibi, yarim kalmis bir simit gibi, marti sesleri gibi Eminønu'nde ...
Istanbul gecti gøzlerimden nasil simdi.. nasil kokladim bu siiri..
saygimla.
Istanbul gecti gøzlerimden nasil simdi.. nasil kokladim bu siiri..
saygimla.
Şiir Künye
Kayıt Tarihi
: 10.11.2008 18:34:05
Puan
: 0.0 / 0 kişi
Okunma Sayısı
: 1071
Yorum
: 6 yorum
Beğeni
: 0 kişi
Şiiri Beğenenler
Popüler Şiirleri
MENÜLER
YENİ ŞİİRLER
EDEBİYAT DEFTERİ
Sitemizde daha iyi hizmet verebilmek için sitemizde çerez kullanılmaktadır.
Şiirinizde bir bütün olmuşlar.Tebrikler