Bilirsin ki,
özgürlüğü kısıtlanmış bir aşkın serüveni
kanla yazılır kişinin gelecek geçmişine…



ellerimi üşüten bu yalnızlıkla
örgütlenmiş gökyüzü
durmaksızın yağmur yağıyor
saç köklerim acırken Beşiktaş’ta


ölmek unutturuyor kendini her defasında
rüzgara sorular soruyorum karşılıksız
bir martı doymaya uğraşıyor sularda
gölgeme bakıyorum ben miyim bu serseri


hüzne mi benziyorum biraz yoksa
yoksa bir dağın yıkılışı mı bu ne
belki de deniz köpürmesi
gözlerimden anılar döküldükçe


kaçıp sığınıyorum Ortaköy’de
dut ağaçlarına saçların kokuyor orada
bir kaç çay söylemiştik
iki de gazoz dostlarımıza


kimi çekip gitti bir daha gelmeyecek
seni andıran sevinçler buluyorum ara sıra
alıp saklıyorum onları
gülüşün olmasa da


biz bu acıları aşk için çekmedik mi
insanı yıpratan bir akşamın
en keyifsiz saatlerinde
çal kapımı istersen girme içeri…



Artık biliyorsun ki,
özgürlüğü kısıtlanmış bu aşkın serüveni’ni
kanla yazacağım gelecek geçmişime…





Dip-Not

Ben seni hep severim

Ben seni hep severim

Ben, yalnızca seni; hep severim…