Ben soğurum üşür İstanbulsen şimdi ödünç bir hüzün bırak bana istekli bu yüzden sitemsiz saklarım onu ömür boyu gülünçsüz sabahlar doğsun ölü temmuzlar birikirken avuçlarımda akşamdan başlasınlar üşümeye kalabalıklarım terk ederken İstanbul’u isterse kapımı kırarak girsin devriyeler içeri, her gece öldüresiye dövsünler beni söylemem mevsimlerin katili olduğunu ki bu sonrasız sevda da anlatmama lüzum kalmaz bir çiçeğin, her sokağın bütün yıldızların suskunluğunu kanatan ve kanırtan bu suskuda olmayışına denk düşen kelimeler büyük harflerle yazılmazsa günsonlarına aşk olmaz aşk o vakit ben soğurum üşür İstanbul… Sana şiirler |
Şiir dilin özüdür, kokusudur, lezzetidir…
Tebrikler…