1
Yorum
6
Beğeni
5,0
Puan
113
Okunma
Orada, işte orada Gogol’un sahibi!
Uzaktan gülümsüyor bana.
Derin deniz zannettiğim,
Bulanık su birikintilerinden kurtulduğum gün.
İlk kez göz göze geldim onunla.
Her insan bir kamburla doğarmış,
Yükünü atana kadar paltosunun içinde büyütürmüş onu.
Peki senin kamburun ruhunda mıydı?
Yoksa bedeninde mi?
Uçurumdan atlarken,
Son kez sormuştum bu soruyu ona.
Onunla da göz göze gelmedim bir daha.
Kayboldum zannederken ne kadar çocukmuşum.
Kendi fanusumda,
Ne kadar mutluymuşum.
Fark eder mi?
Okyanusla tanıştığımda...
Daha önce hiç olmadığım kadar,
Kendimden emindim.
Çünkü bu sefer,
Ruhuma aşık oldum.
5.0
100% (3)
Cevap Yaz